O Νικόλας Νεγκρεπόντε, ο δημιουργός του OLPC (One Laptop Per Child) σε διάλεξη που έδωσε πρόσφατα στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας, μιλώντας για τις επερχόμενες διαφοροποιήσεις στη διαδικασία της εκπαίδευσης υπογράμμισε πως η μαθησιακή διδασκαλία θα γίνεται στο μέλλον interactive. «Τα παιδιά για πρώτη φορά θα συμμετέχουν στην εκπαίδευση. Και αυτή είναι μια πολύ σημαντική αλλαγή, εάν θεωρήσουμε ότι όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα δε στηρίζονται τόσο στη συμμετοχή του μαθητή, όσο στην πειθαρχία». Και έφερε ένα παράδειγμα για τις αλλαγές που πρόκειται να συντελεστούν μια μικρή ιστορία:
«Πριν από είκοσι χρόνια, εγκαταστήσαμε ηλεκτρονικούς υπολογιστές σε ένα σχολείο στο κακόφημο Χάρλεμ... Κάποια ημέρα, σε αυτό το σχολείο έφθασαν υπηρεσιακοί παράγοντες, για να παρακολουθήσουν την εξέλιξη του πειραματικού μας προγράμματος. Συνάντησαν ένα παιδί που τους έδειξε τι κάνουν οι υπολογιστές και απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις τους. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες εντυπωσιάσθηκαν με την ετοιμότητα του παιδιού να βρίσκει απαντήσεις στον υπολογιστή και εξέφρασαν τον ενθουσιασμό τους στο λυκειάρχη.
Έκπληκτος αυτός τους είπε ότι το παιδί αυτό δεν ξέρει να διαβάζει. Οι κυβερνητικοί παράγοντες συνάντησαν εκ νέου το παιδί και το ρώτησαν εάν γνωρίζει ανάγνωση. Αυτό τους απάντησε πως όχι. Τότε το ρώτησαν τι διάβαζε στον υπολογιστή. Και το παιδί τους απάντησε ότι αυτό που διάβαζε στο Ιντερνετ δεν ήταν ανάγνωση, εξηγώντας ότι η ανάγνωση είναι ένα ηλίθιο πράγμα».
Χρησιμοποίησε αυτή τη μικρή ιστορία, για να τονίσει τις διαφορές ανάμεσα στα δύο εκπαιδευτικά συστήματα, το νέο και το παλαιό, αλλά και τη σημασία που θα διαδραματίσουν τα παιδιά στην αλλαγή του υπάρχοντος συστήματος. «Τα εκπαιδευτικά συστήματα θα πρέπει να αλλάξουν σταδιακά και όχι γρήγορα. Στην εξελικτική διαδικασία οι εκπαιδευτικοί θα διαδραματίσουν μάλλον μικρό ρόλο, τα παιδιά θα αλλάξουν τον κόσμο. Γι' αυτό και πρέπει να βασισθείτε σε αυτ
ά».
Επισήμανση του υπογράφοντος για προβληματισμό:
· Τι περιεχόμενο νομίζετε ότι δίνει ο Νεγκρεπόντε στην προτεραιότητα που αποδίδει στους μαθητές; Μήπως βάζει «την άμαξα μπροστά απ΄το άλογο»; Παρακαλώ για τα σχόλιά σας.
Νικ. Καρύδης
«Πριν από είκοσι χρόνια, εγκαταστήσαμε ηλεκτρονικούς υπολογιστές σε ένα σχολείο στο κακόφημο Χάρλεμ... Κάποια ημέρα, σε αυτό το σχολείο έφθασαν υπηρεσιακοί παράγοντες, για να παρακολουθήσουν την εξέλιξη του πειραματικού μας προγράμματος. Συνάντησαν ένα παιδί που τους έδειξε τι κάνουν οι υπολογιστές και απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις τους. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες εντυπωσιάσθηκαν με την ετοιμότητα του παιδιού να βρίσκει απαντήσεις στον υπολογιστή και εξέφρασαν τον ενθουσιασμό τους στο λυκειάρχη.
Έκπληκτος αυτός τους είπε ότι το παιδί αυτό δεν ξέρει να διαβάζει. Οι κυβερνητικοί παράγοντες συνάντησαν εκ νέου το παιδί και το ρώτησαν εάν γνωρίζει ανάγνωση. Αυτό τους απάντησε πως όχι. Τότε το ρώτησαν τι διάβαζε στον υπολογιστή. Και το παιδί τους απάντησε ότι αυτό που διάβαζε στο Ιντερνετ δεν ήταν ανάγνωση, εξηγώντας ότι η ανάγνωση είναι ένα ηλίθιο πράγμα».
Χρησιμοποίησε αυτή τη μικρή ιστορία, για να τονίσει τις διαφορές ανάμεσα στα δύο εκπαιδευτικά συστήματα, το νέο και το παλαιό, αλλά και τη σημασία που θα διαδραματίσουν τα παιδιά στην αλλαγή του υπάρχοντος συστήματος. «Τα εκπαιδευτικά συστήματα θα πρέπει να αλλάξουν σταδιακά και όχι γρήγορα. Στην εξελικτική διαδικασία οι εκπαιδευτικοί θα διαδραματίσουν μάλλον μικρό ρόλο, τα παιδιά θα αλλάξουν τον κόσμο. Γι' αυτό και πρέπει να βασισθείτε σε αυτ
ά».Επισήμανση του υπογράφοντος για προβληματισμό:
· Τι περιεχόμενο νομίζετε ότι δίνει ο Νεγκρεπόντε στην προτεραιότητα που αποδίδει στους μαθητές; Μήπως βάζει «την άμαξα μπροστά απ΄το άλογο»; Παρακαλώ για τα σχόλιά σας.
Νικ. Καρύδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου