Επειδή είμαστε ακόμη μουδιασμένοι ... και ανατριχιάζουμε με τη συνέχεια...
Τears for fears - Mad World
(η απόδοση στα ελληνικά δική μου)
Παντού τριγύρω υπάρχουν γνώριμα πρόσωπα
φθαρμένα μέρη, φθαρμένα πρόσωπα
χαρούμενοι και πρωινοί
για τις καθημερινές διαδρομές τους
δεν πηγαίνουν πουθενά, δεν πηγαίνουν πουθενά
Τα δάκρυα γεμίζουν τα γυαλιά τους
καμία έκφραση, καμία έκφραση
κρύβω το κεφάλι μου,
θέλω να πνίξω τη θλίψη μου
δεν υπάρχει αύριο, κανένα αύριο
Και το βρίσκω λιγάκι αστείο, το βρίσκω λιγάκι θλιβερό
τα όνειρα στα οποία πεθαίνω
είναι τα καλύτερα από όσα είχα ποτέ
Δεν μπορώ εύκολα να στο πω
δεν μπορώ εύκολα να σκεφτώ
πως οι άνθρωποι κάνουν κάνουν κύκλους γύρω-γύρω
είναι ένας πολύ, πολύ τρελός κόσμος,
τρελός κόσμος
Τα παιδιά περιμένουν τη μέρα
που θα νιώσουν καλά, ευτυχισμένα γενέθλια
φτιαγμένα να νιώθουν, όπως θα 'πρεπε να νιώθει κάθε παιδί
Κάτσε κι άκουσε, κάτσε κι άκουσε
πήγα σχολείο και ήμουν πολύ αγχωμένος
κανείς δε με ήξερε,κανείς δε με ήξερε
Γειά σου δάσκαλε, πες μου ποιο είναι το μάθημά μου;
κι εκείνος με κοίταξε διερευνητικά, με κοίταξε διερευνητικά
Και το βρίσκω λιγάκι αστείο,το βρίσκω λιγάκι θλιβερό
τα όνειρα στα οποία πεθαίνω
είναι τα καλύτερα από όσα είχα ποτέ
Δεν μπορώ εύκολα να στο πω
δεν μπορώ εύκολα να σκεφτώ
ότι οι άνθρωποι κάνουν κάνουν κύκλους γύρω-γύρω
είναι ένας πολύ, πολύ τρελός κόσμος,
τρελός κόσμος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Έλαβα σήμερα στο mail μου την παρακάτω επιστολή, που γράφτηκε από συμμαθητές-φίλους του Αλέξη. Την αντιγράφω, γιατί αποτελεί μια συγκλονιστική έκκληση για βοήθεια, προς όλους μας, που με τη στάση μας και την παγερή αδιαφορία μας "σκοτώνουμε τα όνειρά τους".
(Πού ήταν σήμερα πολλοί από εμάς, όταν μαθητές και φοιτητές έμπαιναν επικεφαλής της πορείας; Ένα μη ευκαταφρόνητο ποσοστό έβγαζε το μεροκάματό του).
ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
Δεν είμαστε τρομοκράτες, "κουκουλοφόροι", "γνωστοί-άγνωστοι"
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι....
Κάνουμε όνειρα -μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!
Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.
Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο
για τη "βιτρίνα", παχύνατε, καραφλιάσατε,
ΞΕΧΑΣΑΤΕ!
Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,
Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,
να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.
ΜΑΤΑΙΑ!
Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,
έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε
τη μέρα που θα πεθάνετε.
Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε
δεν δημιουργείτε!
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.
ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ - ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
Που είναι οι γονείς; Που είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν;
ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα
ΕΜΕΙΣ
κλαίμε κι από μόνοι μας.
Στο δρόμο. Δίπλα στα παιδιά. Για το καλύτερο μάθημα. Τη συντροφικότητα. Τον αγώνα. Τη ζωή.
Δημοσίευση σχολίου