Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
Glogster, διασκεδάζω μαθαίνοντας ή μαθαίνω διασκεδάζοντας
http://nazeemaaslam.glogster.com/Alphabet-Motivation-/
http://suziq56.glogster.com/glog-340-655/
http://schsap.glogster.com/RevolutionaryWar/
http://cybrarian.glogster.com/glog-61/
Δοκιμάστε το για να στείλετε καμιά κάρτα, ολοδικιά σας, μέρες που 'ναι. Με τέτοια κρίση πού να τρέχεις σε Ταχυδρομεία και να πληρώνεις γραμματόσημα:-) Εκτός αν... αξίζει τον κόπο;-)
Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008
Aμ δε...
Το διπλανό (περίφημο και πολυαναμενόμενο) άρθρο 22 περιέχεται στο σχέδιο νόμου για τα ΕΠΑΛ. Δείτε όμως που αναφέρει ότι η αμοιβή "...δεν μπορεί να είναι ανώτερη από το ήμισυ των μηνιαίων αποδοχών…".
Αυτό μας είπαν προφορικά και γραπτά με τις διάφορες εγκυκλίους; Κάπου στο portal μας παρέπεμπαν σε σχετική εγκύκλιο.
Το παραπάνω σημαίνει ότι θα πάρουμε τελικά τα μισά λεφτά, εκτός αν καταλαβαίνω κάτι λάθος.
Μας έλεγαν δε ότι μπορούμε να πάρουμε 1, 5 πρόγραμμα ο καθένας κλπ.
"Καταταγείτε, καταταγείτε μας έλεγαν... Θα γνωρίσετε καινούριους τόπους μας έλεγαν..."
έλεγε ο δύσμοιρος ρωμαίος λεγεωνάριος στον ASTERIX.
Δείτε το ίδιο στην Ars longa vita brevis. Επίσης το ίδιο και στο φερώνυμο ιστολόγιο "Απλήρωτοι επιμορφωτές..."
Κατά τ' άλλα
Καλά Χριστούγεννα και
Καλή Πρωτοχρονιά
σε όλους!!!!
Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
Να τα πούμε;
Τα Κάλαντα των Χριστουγέννων
με τη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος
"Εάν το Πάσχα είναι η λαμπρότατη του Χριστιανισμού εορτή , τα Χριστούγεννα βεβαίως είναι η γλυκύτατη και συγκινητικωτάτη, και δια τούτο ανέκαθεν εθεωρήθη ως οικογενειακή κατ’ εξοχήν εορτή"
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
η κάρτα είναι από την άσπρη λέξη
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008
Ανακοίνωση της ΟΛΜΕ για την απόπειρα δολοφονίας του μαθητή
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ καταδικάζει απερίφραστα τη δολοφονική ενέργεια ενάντια σε μαθητή, μέλος του 15μελούς Συμβουλίου του 1ου Γενικού Λυκείου Περιστερίου.
Για τους εκπαιδευτικούς, η νέα αποτρόπαιη πράξη εντάσσεται σε ένα γενικότερο κλίμα εκφοβισμού της νέας γενιάς. Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι σοβαρότατες, διότι όσο συντηρείται και αναπαράγεται, με τις δικές της επιλογές, η δυσφημιστική εκστρατεία ενάντια στους αγώνες των νέων, των μαθητών/μαθητριών και των εργαζομένων όλο και περισσότερο θα οπλίζονται χέρια δολοφόνων, θα στοχοποιούνται νέοι, μαθητές και μαθήτριες που πρωταγωνιστούν στις κινητοποιήσεις.
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ καλεί τους εκπαιδευτικούς και κάθε σκεπτόμενο πολίτη να σταθούν συνοδοιπόροι και αρωγοί στα δίκαια αιτήματα της νέας γενιάς. Να ορθώσουμε όλοι μαζί, με κάθε θεμιτό μέσο και πρόσφορο τρόπο, ένα δημοκρατικό κλοιό υπεράσπισης των δικαιωμάτων μας και αλληλεγγύης στη νεολαία.
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ καλεί τη νέα γενιά να διεκδικήσει όλα τα δικαιώματά της στη ζωή, στην εκπαίδευση και στην εργασία, όλα τα δημοκρατικά δικαιώματά της, περιφρουρώντας ταυτόχρονα τους αγώνες της.
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ καλεί τους εκπαιδευτικούς και όλους τους εργαζόμενους σε ενότητα και επαγρύπνηση. Καμιά δολοφονική ενέργεια δεν μπορεί να ανακόψει το κίνημα εργαζομένων και νεολαίας για ένα καλύτερο μέλλον
Πηγή: alfavita
Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008
Mε όπλο τους στίχους-28 ποιητές γράφουν για τα γεγονότα των ημερών
Αναδημοσιεύω από το ηλεκτρονικό περιοδικό για την ποίηση e-poema
Το ηλεκτρονικό περιοδικό για την ποίηση e-poema παίρνει την πρωτοβουλία να συσπειρώσει εγνωσμένους Ελληνες ποιητές -της παλαιότερης και της νεότερης γενιάς- με στόχο μια διαφορετική αντιμετώπιση και τοποθέτηση έναντι της περιρρέουσας πραγματικότητας των τελευταίων ημερών. Με μόνο όπλο τους στίχους.
Συμμετέχουν με ποιήματα γραμμένα εν θερμώ ή, σε περιπτώσεις, με ήδη υπάρχοντα τα οποία προφητικά ταιριάζουν στην περίσταση, οι:
Μαριγώ Αλεξοπούλου, Νάνος Βαλαωρίτης, Γιώργος Βέης, Φοίβη Γιαννίση, Mιχάλης Γκανάς, Βερονίκη Δαλακούρα, Γιώργος Δουατζής, Γιάννης Ευθυμιάδης, Σταύρος Ζαφειρίου, Δημήτρης Καλοκύρης, Γιάννης Κοντός, Γιάννης Λειβαδάς, Χριστόφορος Λιοντάκης, Γιώργος Μαρκόπουλος, Μιχαήλ Μήτρας, Γιώργος Μπλάνας, Δάφνη Νικήτα, Λευτέρης Ξανθόπουλος, Παυλίνα Παμπούδη, Μιχάλης Παπαντωνόπουλος, Γιάννης Η. Παππάς, Στρατής Πασχάλης, Σταμάτης Πολενάκης, Βασίλης Ρούβαλης, Ντίνος Σιώτης, Γιάννης Στίγκας, Νατάσα Χατζιδάκι, Γιώργος Χουλιάρας.
Τα 28 ποιήματα είναι μια ελάχιστη αντίδραση στα τρέχοντα γεγονότα, ένα αντίδοτο στην κατάθλιψη, την απαξίωση και την αίσθηση υποχώρησης των πάντων, σε πολιτιστικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.
Το ανθολόγιο που προκύπτει από αυτή την αυθόρμητη κίνηση, δημοσιεύεται άμεσα στο περιοδικό (www.e-poema.eu) και ήδη αποστέλλεται σε περίπου 7.000 παραλήπτες e-mail, ως «Ποίημα της εβδομάδας».
Ποιήματα εμπνευσμένα ακριβώς τη στιγμή των γεγονότων. Είκοσι επτά ποιητές απευθύνουν τη δική τους διαμαρτυρία, την τοποθέτησή τους, μια ελάχιστη αντίδραση με τη «φωνή» τους, στην πραγματικότητα που ζει η Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες. Προσδοκούν να συνεισφέρουν, με μοναδικό γνώμονα κάποιες αξίες και δικαιώματα˙ ως πολίτες, συμμέτοχοι, δημιουργοί και συνένοχοι. Τα ποιήματα δεν είναι παρά αιχμές διατυπωμένες σε στίχους αντί για διακηρύξεις, πολιτικολογία ή, το χειρότερο, απαθή σιωπή. Με αυτόν τον ελάχιστο τρόπο, οι παρόντες ποιητές εξανίστανται και στέκονται απέναντι στη βία και τις καταστροφές όσο και την υποτίμηση, την αναξιοπρέπεια, την όποια δύναμη επιβολής.
Η συντακτική ομάδα του (.poema..)
Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008
MAD WORLD
Τears for fears - Mad World
(η απόδοση στα ελληνικά δική μου)
Παντού τριγύρω υπάρχουν γνώριμα πρόσωπα
φθαρμένα μέρη, φθαρμένα πρόσωπα
χαρούμενοι και πρωινοί
για τις καθημερινές διαδρομές τους
δεν πηγαίνουν πουθενά, δεν πηγαίνουν πουθενά
Τα δάκρυα γεμίζουν τα γυαλιά τους
καμία έκφραση, καμία έκφραση
κρύβω το κεφάλι μου,
θέλω να πνίξω τη θλίψη μου
δεν υπάρχει αύριο, κανένα αύριο
Και το βρίσκω λιγάκι αστείο, το βρίσκω λιγάκι θλιβερό
τα όνειρα στα οποία πεθαίνω
είναι τα καλύτερα από όσα είχα ποτέ
Δεν μπορώ εύκολα να στο πω
δεν μπορώ εύκολα να σκεφτώ
πως οι άνθρωποι κάνουν κάνουν κύκλους γύρω-γύρω
είναι ένας πολύ, πολύ τρελός κόσμος,
τρελός κόσμος
Τα παιδιά περιμένουν τη μέρα
που θα νιώσουν καλά, ευτυχισμένα γενέθλια
φτιαγμένα να νιώθουν, όπως θα 'πρεπε να νιώθει κάθε παιδί
Κάτσε κι άκουσε, κάτσε κι άκουσε
πήγα σχολείο και ήμουν πολύ αγχωμένος
κανείς δε με ήξερε,κανείς δε με ήξερε
Γειά σου δάσκαλε, πες μου ποιο είναι το μάθημά μου;
κι εκείνος με κοίταξε διερευνητικά, με κοίταξε διερευνητικά
Και το βρίσκω λιγάκι αστείο,το βρίσκω λιγάκι θλιβερό
τα όνειρα στα οποία πεθαίνω
είναι τα καλύτερα από όσα είχα ποτέ
Δεν μπορώ εύκολα να στο πω
δεν μπορώ εύκολα να σκεφτώ
ότι οι άνθρωποι κάνουν κάνουν κύκλους γύρω-γύρω
είναι ένας πολύ, πολύ τρελός κόσμος,
τρελός κόσμος
Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008
For What Its Worth
There's somethin' happenin' here
What it is ain't exactly clear
There's a man with a gun, over there
Tellin' me I got to beware
(I think it's time we)
Stop, children, what's that sound?
Everybody look - what's goin' down?
There's battle lines bein' drawn
Nobody's right if everybody's wrong
Young people speakin' their minds
Gettin' so much resistance from behind
(It's time we)
Stop, hey, what's that sound?
Everybody look - what's goin' down?
What a field day for the heat
A thousand people in the street
Singin' songs and carryin' signs
Mostly sayin', "hooray for our side"
(It's time we)
Stop, hey, what's that sound?
Everybody look - what's goin' down?
Paranoia strikes deep
Into your life it will creep
It starts when you're always afraid
Step out of line, the man come and take you away
(We better)
Stop, hey, what's that sound?
Everybody look - what's goin' down?
(We better)
Stop, hey, what's that sound?
Everybody look - what's goin' down?
(We better)
Stop, now, what's that sound?
Everybody look - what's goin' down?
(We better)
Stop, children, what's that sound?
Everybody look - what's goin' down?
Στον Αλέξη, που μπορεί να ήταν και μαθητής στο σκολειό μου.
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008
Βεβαίωση παρακολούθησης ΠΑΚΕ
Μήπως κανείς γνωρίζει κάτι για το ΠΑΚΕ Ιωαννίνων।
Τι θα πει...
"Σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία (Ν. 3205/2003 «Μισθολογικές ρυθμίσεις λειτουργών και υπαλλήλων του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α., μονίμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, και αντιστοίχων της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος και άλλες συναφείς Διατάξεις» όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 3408/2005 τον οποίο εισηγήθηκε το Υπουργείο Οικονομικών) προβλέπεται πρόσθετη αμοιβή μέσω Κ.Υ.Α. μόνο για όσους δημόσιους υπαλλήλους παρέχουν έργο στο πλαίσιο συλλογικού οργάνου, ενώ δε δίνεται η δυνατότητα πρόσθετης αμοιβής σε όσους εκτελούν «κατά μόνας» εργασία πέρα από τα συνήθη καθήκοντα.........
Στο πλαίσιο της Πράξης "ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Α/ΘΜΙΑΣ & Β/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΕ ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΤΠΕ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ", απασχολήθηκαν από τον Μάιο 2006 έως και 30-6-2008 δημόσιοι υπάλληλοι παρέχοντας «κατά μόνας» εργασία, πέρα από τα συνήθη καθήκοντα τους, ως επιμορφωτές Δημοσίων Κέντρων Στήριξης Επιμόρφωσης (Κ.Σ.Ε.) ή συντονιστές Δημοσίων Κ.Σ.Ε. ή καταχωριστές Δημοσίων Κ.Σ.Ε. και των οποίων την αμοιβή δεν μπορεί να καταβάλει η Υπηρεσία μας, λόγω των όσων αναφέρθηκαν παραπάνω.
Νομοθετική ρύθμιση που θα προωθηθεί στο άμεσα προσεχές διάστημα, θα δώσει τη δυνατότητα στο Υπουργείο για την πληρωμή των δεδουλευμένων στους ανωτέρω δικαιούχους."
Βεβαίως και εργαστήκαμε "κατά μόνας". Πήραμε εργασία και για το σπίτι. Ε., τι νομίζατε; Μου θυμίζει το αείμνηστο και αμίμητο Καραμανλικό "Θα σας κάνω Σιαμονί". Μόνο που εμείς γίναμε κατά μόνας...Σιαμονί.
Υ.Γ. Τι με βάζει ο διάολος και γράφω βραδιάτικα... Αλλά ζήσε Μάη μου...άμεσα στο προσεχές διάστημα.
Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008
Κινδυνεύουν να χάσουν τα δεδουλευμένα τους οι επιμορφωτές!!!
Πάγια φαίνεται πως αποτελεί η τακτική της Δ/νσης Εφαρμογής Προγραμμάτων ΕΕ του ΥΠΕΠΘ να καθυστερεί τις πληρωμές δεδουλευμένων .
Συγκεκριμένα οι επιμορφωτές Β επιπέδου του έργου «Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών στη χρήση και αξιοποίηση των ΤΠΕ στην Εκπαιδευτική Διδακτική διαδικασία» του ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ / Γ’ ΚΠΣ. πληροφορηθήκαμε ότι υφίσταται πρόβλημα με το τεχνικό δελτίο του έργου που λήγει επίσημα αύριο και υφίσταται κίνδυνος παραγραφής των δεδουλευμένων.
Και τούτο επειδή η διαχειριστική αρχή επέστρεψε τα παραστατικά πληρωμής των προγραμμάτων από το 2006 μέχρι σήμερα, με το αιτιολογικό ότι Ειδική Υπηρεσία Εφαρμογής Προγραμμάτων ΚΠΣ του ΥΠΕΠΘ δεν μπορεί να είναι και ο φορέας επιμόρφωσης, όπως λ.χ. είναι τα πανεπιστήμια και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (…) Με άλλα λόγια, θα απαιτηθεί νέα νομοθετική ρύθμιση (όπως συνέβη και για την περίοδο 2002-05, κατά την επιμόρφωση/ πιστοποίηση στις ΤΠΕ α΄ επιπέδου από την ίδια υπηρεσία).
Συνιστά σκάνδαλο το γεγονός ότι το ΥΠΕΠΘ γνώριζε ότι οι εκπαιδευτικοί που θα συμμετείχαν στη διαδικασία της επιμόρφωσης Β επιπέδου ως επιμορφωτές, δε θα μπορούσαν βάσει του Νόμου να αποζημιωθούν. Το στοιχείο αυτό αποκρύφτηκε και οι εκπαιδευτικοί κλήθηκαν- 2 φορές από τότε- με επίσημες προσκλήσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος να συμμετέχουν στις διαδικασίες. Αποτέλεσμα αυτού είναι σήμερα να υπάρχει ο κίνδυνος οριστικής απώλειας των χρημάτων, μιας και η διαχειριστική αρχή του 3ου ΚΠΣ ολοκληρώνει το έργο της την 31-12-2008 και νομικό πλαίσιο για την εκκαθάριση των οφειλών προς τους εκπαιδευτικούς δεν υπάρχει.
Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008
Στα Λύκειά σας...
Έβλεπα και ξανάβλεπα το βίντεο και αναλογιζόμουν: Τι κακό έκανα και δεν μπορώ να κεντρίσω τα παιδιά, όπως η κυρία του βίντεο. Μήπως είμαι κακός δάσκαλος; Μήπως δε γνωρίζω την διδακτέα ύλη; Μήπως δεν κάνω διάλογο και δεν ρωτώ; Αντ' αυτού εισπράττω παγερή αδιαφορία του στυλ: " Άσε μας, ρε φίλε, εσύ κι η Φυσική σου". Και αφού το σκέφτηκα και το ξανασκέφτηκα, έφτασα στο συμπέρασμα ότι ματαιοπονώ. Όχι να χρησιμοποιήσω μοντέρνες μεθόδους, όχι μόνο ΤΠΕ, όχι να τους κάνω πειράματα από το πρωί ως το βράδυ, αλλά ολόκληρο τσίρκο να έφερνα, δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω τα παιδιά να ενδιαφερθούν: Η τράπουλα είναι σημαδεμένη από το Υπουργείο. Το παιχνίδι χαμένο από χέρι. Γιατί; Γιατί απλούστατα τα παιδιά στο σχολείο, ειδικά στην Γ' Λυκείου, έρχονται να ξεκουραστούν για να έχουν δυνάμεις για το φροντιστήριο, στο οποίο άλλα μαθήματα κάνουν και αλλού βρίσκονται στην ύλη σε όσα θα εξεταστούν. Το σεβαστό μου Υπουργείο, που το μόνο που το ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι να νομιμοποιήσει τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια του Εξωτερικού, απλούστατα δεν νοιάζεται για το τι συμβαίνει στο Λύκειο και γενικότερα στη Β'/θμια Εκπαίδευση. Μόνοι, εντελώς μόνοι, παλεύουμε να "βγάλουμε" μια ύλη που δεν ενδιαφέρει τα παιδιά, εφόσον το μάθημα δεν το δίνουν Πανελλήνιες, και προσπαθούν να κερδίσουν δυνάμεις, να περάσουν λίγη ώρα ευχάριστα, έτσι πιεσμένα, για τη μελέτη για το φροντιστήριο στα μαθήματα που θα εξεταστούν. Το μόνο που τους νοιάζει είναι αυτό. Έφτασε το σχολείο να γίνεται ουρά του φροντιστηρίου. Και η Πολιτεία "αγρόν αγοράζει". Με όσους συναδέλφους συζήτησα το πρόβλημα, η απάντηση ήταν μία: "Ασε, ρε φίλε, κάνε κανένα δεκάλεπτο μάθημα, να είμαστε εντάξει με την ύλη και άστα...". Άλλοι πάλι αποφεύγουν να το συζητήσουν. (Συζήτησα και με την κόρη μου, που έδωσε Πανελλήνιες πρόπερσι: "Τι κάνατε στη Φυσική Γενικής Παιδείας;" Απάντηση: "Ξέρω 'γω, κάτι μας έλεγε, αλλά δεν θυμάμαι, δεν μ' ενδιέφερε". Δεν το έδωσε Πανελλήνιες το μάθημα). Πράγματι, είμαστε εντάξει με την ύλη: Κάθε μήνα στέλνουμε ανελλιπώς τη σελίδα του βιβλίου και όλα μέλι- γάλα. Αυτό τους ενδιαφέρει. Αν έχεις μείνει πίσω σε παίρνει τηλέφωνο ο σχολικός σύμβουλος και σου λέει να βιαστείς και απαντάς "εντάξει, κ.σύμβουλε, θα βιαστώ" και μετά λες "μπιιιπππ...". Τι να του εξηγήσεις τώρα. Σαμπως τι θα κάνει...Και να σκεφτείς είναι από τα ποιο ωραία κομμάτια της Φυσικής, η Φυσική του 20ου αιώνα. Κατά τ' άλλα όλα καλά, η Εκπαίδευση δουλεύει ρολόι. Ουαί υμίν, Γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί.
Υ.Γ.
1) Είμαι εξοργισμένος, γιατί, συν όλα τ' άλλα, μας στέλνουν εγκυκλίους για αναπλήρωση ωρών από καταλήψεις. Και κάνουμε συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων του Συλλόγου διδασκόντων για να κάνουμε αναπλήρωση σε τι; Στο τίποτα; Δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν; Να αναπληρώσουμε κάτι που δεν μπορούμε από το σύστημα να κάνουμε; Ποιος πυροδοτεί τις καταλήψεις; Μήπως το ίδιο το σύστημα;
2) Ο τίτλος είναι παρμένος από το ομώνυμο βιβλίο των Ο. Δημητρίου και Κ. Φραντζή.
Το «αντάρτικο» μετεξελίχθηκε σε μόρφωμα
Του Ματθαιου Τσιμιτακη
Την αρχή έκανε ο γνωστός blogger Jason Calacanis και ιδρυτής της πετυχημένης εταιρείας Weblogs, όταν το καλοκαίρι δήλωσε πως παραιτείται από το blogging. «Εχει χάσει πια το νόημά του. Το άγχος να μείνεις στη λίστα με τα δημοφιλέστερα μπλογκ το αποστεώνει από τα πρώτα του νοήματα. Και έπειτα το χρωστάω στην οικογένειά μου» ήταν η δικαιολογία του. Στις αρχές του μήνα ο Economist υπερθεμάτισε υποστηρίζοντας πως τα blogs από ρομαντικά δημόσια ημερολόγια καταγραφής και σχολιασμού της πραγματικότητας, οχήματα ενδυνάμωσης της λαϊκής συμμετοχής στα δημόσια πράγματα και ενημέρωσης από τα «κάτω», ενσωματώθηκαν σε παραδοσιακά Μέσα Ενημέρωσης εταιρείες που στοχεύουν στο κέρδος και πολιτικά κόμματα και έγιναν mainstream. Οι bloggers σε πολλές περιπτώσεις πλέον στο εξωτερικό συνιστούν μια αγορά δίπλα στην παραδοσιακή αγορά των ΜΜΕ. Παρακολουθούμε τον επιθανάτιο ρόγχο των blogs όπως έγραψε πρόσφατα ο γνωστός Ελληνας blogger, Μανώλης Ανδριωτάκης, ή την εξέλιξη του φαινομένου όπως αντέτεινε ένας έτερος blogger, ο Νίκος Αναγνώστου;
Σταδιακή υποχώρηση
«Θεωρώ ότι όντως βιώνουμε μια σταδιακή υποχώρηση του φαινομένου. Μπορεί να συνεχίζει να αυξάνεται ο αριθμός των ιστολογίων, αλλά δεν βλέπουμε ποιοτικές διαφοροποιήσεις που θα δικαιολογούσαν μεγάλη αισιοδοξία», γράφει ο Μανώλης Ανδριωτάκης. «Εν πολλοίς, τα μπλογκ άκμασαν χωρίς να αλλάξουν πολλά πράγματα στο τοπίο των Μέσων ή της κοινωνίας γενικότερα. Αν βλέπουμε να διογκώνεται κάτι με συνέπεια, είναι τους ίδιους τους μπλόγκερ να δρουν υπό καθεστώς πίεσης. Προκειμένου να συντηρούν μεγάλες επισκεψιμότητες, αναγκάζονται να προκαλούν, να βάζουν τίτλους «πιασάρικους», να γίνονται τελάληδες του εμπορεύματός τους, να κινούνται διαρκώς σε τεντωμένο σχοινί, να προσπαθούν εναγωνίως να έλξουν το ενδιαφέρον» συμπληρώνει ο ίδιος.
«Ενώ τα social media παγκοσμίως έπαιξαν το ρόλο ενός «αντάρτικου» απέναντι στην κατευθυνόμενη από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα ενημέρωση που πρόσφεραν τα παραδοσιακά media, πράγμα που, κάπως ρομαντικά, συνέβη αρχικά κι εδώ, σταδιακά, τα πιο πετυχημένα μετεξελίχθηκαν σε μορφώματα που έχουν αρκετές ομοιότητες με τα παραδοσιακά media» επισημαίνει σχετικά σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ιστότοπο της εταιρείας KnowHow ο Νίκος Αναγνώστου. «Αποτέλεσμα; Ηδη να έχει ξεκινήσει έξω η συζήτηση για το μέλλον τους και την αξία τους, με πολλές υπερβολές μεν αλλά και με αρκετές σωστές κριτικές θεωρήσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε μια διόρθωση». Η αιτία αυτής της υποχώρησης βρίσκεται στην ανάδυση νέων μορφών επικοινωνίας στο Διαδίκτυο όπως το facebook, το twitter, το friendfeed κ.ά. να στερούν από τα blogs αρκετό από το ενδιαφέρον του κόσμου.
Σε μια έρευνα που παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα το περιοδικό monthly review σε συνεργασία με την εταιρεία ερευνών VPRC καταγράφονται πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία γύρω από την κουλτούρα των Ελλήνων bloggers, τα οποία δείχνουν μια παρέκκλιση της ελληνικής κατάστασης σε σχέση με τα τεκταινόμενα διεθνώς. Σύμφωνα με αυτήν οι Ελληνες bloggers συνιστούν μια νέα κοινωνική ομάδα με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Νέοι, άνδρες, μορφωμένοι στην πλειοψηφία τους οι Ελληνες bloggers ενδιαφέρονται σφόδρα για την πολιτική (76%), ασχολούνται έντονα με τα Μέσα Ενημέρωσης (91%) αλλά σχεδόν καθόλου με την τηλεόραση και πιστεύουν σε σημαντικό βαθμό ότι μπορούν με τη δραστηριότητά τους να αλλάξουν την κατάσταση της χώρας μας (44%). Στη μεγάλη τους πλειοψηφία έχουν κεντροαριστερές απόψεις (38%) ή καλύτερα «αντινεοφιλελεύθερες» και τηρούν τους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, όταν γράφουν σε συντριπτικό βαθμό (94%).Μια σημαντική μερίδα τους βλέπει το μέλλον του μπλόγκινγκ στη δυνατότητα πρόκλησης και συντονισμού μαζικών κινητοποιήσεων (34%) και πιστεύει ότι αυτά θα παίξουν εφεξής ρόλο στην αντικειμενική ενημέρωση (24%).
Η έρευνα η οποία αμφισβητήθηκε ως προς τη μεθοδολογία της από τα ίδια τα μπλογκ, εμφανίζει ωστόσο μια πραγματική τάση, η οποία συναντάει μια παράλληλη εξέλιξη που συντελείται διεθνώς και η οποία δεν τραβάει τα φώτα της δημοσιότητας αυτές τις μέρες και δεν είναι άλλη από την συνεχή έρευνα για περισσότερη ενδυνάμωση του λόγου των πολιτών στο δημόσιο χώρο του Διαδικτύου. Αποδείξεις γι’ αυτό παρέχουν τόσο η εκλογική καμπάνια του Μπαράκ Ομπάμα, η οποία εν πολλοίς στηρίχθηκε στα κοινωνικά μέσα του Διαδικτύου και τη συμμετοχή των πολιτών, όσο και η διαρκής διάθεση των bloggers για κοινωνικοπολιτική συμμετοχή τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα.
Βλέποντας την τάση αυτή οι κολοσσοί του Διαδικτύου (Microsoft, Facebook, Google, Youtube κ.ά. καλούν από τις τρεις ώς τις 5 Δεκεμβρίου μια συνάντηση με γνωστά διεθνή κινήματα όπως η οργάνωση Save Darfour προκειμένου να βρουν τεχνολογικούς τρόπους ενδυνάμωσης της δράσης τους και εμπλοκής των χρηστών του Διαδικτύου στο έργο τους. Η διοργάνωση αυτή (την οποία εύλογα θα χαρακτήριζαν ύποπτη οι προοδευτικοί Ελληνες bloggers, αφού περιλαμβάνει και οργανώσεις ενάντια σε κινήματα όπως το FARC της Κολομβίας) είναι η απάντηση των εταιρειών σε αυτό που οι επιστήμονες καταγράφουν ως η πολιτική της μελαγχολίας στο Διαδίκτυο.
Παθητικότητα και συμμετοχή
«Στο εξωτερικό η μεγάλη συζήτηση είναι πως η πολιτική γύρω από τα μπλογκ είναι αυτή της μελαγχολίας. Εννοούν την πολιτική παθητικότητα, αφού οι χρήστες τους κινούνται στη virtual reality και μεταξύ τους. Ενδιαφέρονται για την πολιτική παρέμβαση αλλά όχι με τους παραδοσιακούς πολιτικούς όρους» εξηγεί ο διευθυντής του Monthly Review, Βαγγέλης Χωραφάς.
Πώς σπάει αυτό; Ισως με πρωτοβουλίες σαν την προαναφερθείσα. «Το σημαντικό είναι ότι σταδιακά τα social media ωθούν τον κόσμο σε συμμετοχή. Το είδαμε πέρυσι στις κινητοποιήσεις για τις πυρκαγιές, αλλά κυρίως, το βλέπουμε σε μικρότερες κλίμακες συνέχεια. Εχουμε λοιπόν μια αφύπνιση του ενδιαφέροντος για τα κοινά μέσα από τα social media, και μια νέα κοινωνικότητα» γράφει ο Νίκος Αναγνώστου. «Σας μιλάω εκ πείρας: η απόφαση να συναντήσεις για καφέ κάποιους δικτυακούς, έως τότε, φίλους είναι ένα πρώτο βήμα για μεγαλύτερη συμμετοχικότητα. Για μένα επιτυχία της μπλογκόσφαιρας είναι ακριβώς αυτό: όχι να γεννήσει μερικούς νέους bloggers ροκ σταρ, αλλά να προσελκύσει όλο τον κόσμο. Να έχει ο καθένας το blog του όπως έχει το τηλέφωνό του, και μέσα απ’ αυτό να μιλάει, να λέει τη γνώμη του, να μοιράζεται και να επικοινωνεί» συνεχίζει ο ίδιος. Τι καταγράφει λοιπόν η μελαγχολία των ημερών για την υποχώρηση του blogging; Ισως την απογοήτευση των λεγόμενων A list bloggers (των πιο δημοφιλών) που αναγκάστηκαν να προστατεύσουν τη φήμη τους περισσότερο από την ουσία της δραστηριότητάς τους την οποία μετέτρεψαν σε προσοδοφόρα με όρους οικονομικούς ή όρους φήμης. Το θέμα δεν ήταν ποτέ στο blogging αυτό καθ’ αυτό αλλά στη γνήσια έκφραση των πολιτών. Των νέων ατομικοτήτων και συλλογικοτήτων που γεννάει το Διαδίκτυο. Κι αυτό έχει πολύ δρόμο ακόμα.