Επιτρέψτε μου την απόπειρα.. Στο "κλίμαξ" το 'α', αν και θέσει μακρό, στον τονισμό λογίζεται ως βραχύ. Το 'ι', παρότι βρίσκεται στην παραλήγουσα - όπου συνήθως είναι βραχύ - είναι μακρό. Ο λόγος της εξαίρεσης θα πρέπει να αναζητηθεί γλωσσολογικώς. Υποθέτω ότι υπήρχε και κάποιο ακόμη σύμφωνο ανάμεσα στο ι και το ξ (κ+σ) και αυτό οδήγησε στον λογισμό του 'ι' ως βραχέως. Το "φύλαξ" ακολουθεί τον κανόνα. Το 'α', αν και θέσει μακρό, στον τονισμό λογίζεται ως βραχύ. Το 'υ' στην παραλήγουσα είναι βραχύ.
Άργησα να απντήσω γιατί δεν εύρισκα απάντηση. Τελικά η απάντηση είναι η έξής: Δεν υπάρχει απάντηση. Απλά πρέπει να το θυμάσαι έτσι. Αν και στα αρχαία υπάρχουν κανόνες για όλα, τελικά δεν ισχύει.
2 σχόλια:
Επιτρέψτε μου την απόπειρα..
Στο "κλίμαξ" το 'α', αν και θέσει μακρό, στον τονισμό λογίζεται ως βραχύ. Το 'ι', παρότι βρίσκεται στην παραλήγουσα - όπου συνήθως είναι βραχύ - είναι μακρό. Ο λόγος της εξαίρεσης θα πρέπει να αναζητηθεί γλωσσολογικώς. Υποθέτω ότι υπήρχε και κάποιο ακόμη σύμφωνο ανάμεσα στο ι και το ξ (κ+σ) και αυτό οδήγησε στον λογισμό του 'ι' ως βραχέως.
Το "φύλαξ" ακολουθεί τον κανόνα. Το 'α', αν και θέσει μακρό, στον τονισμό λογίζεται ως βραχύ. Το 'υ' στην παραλήγουσα είναι βραχύ.
Τι λέτε οι ειδήμονες;
Άργησα να απντήσω γιατί δεν εύρισκα απάντηση. Τελικά η απάντηση είναι η έξής: Δεν υπάρχει απάντηση. Απλά πρέπει να το θυμάσαι έτσι. Αν και στα αρχαία υπάρχουν κανόνες για όλα, τελικά δεν ισχύει.
Δημοσίευση σχολίου