Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

"To post or not to post, that is the question"

Μεταφράζω (όσο μπορώ καλύτερα) μια ενδιαφέρουσα ανάρτηση του blog "A difference":

"Ένας μαθητής μου ήλθε στην τάξη σήμερα και ήθελε να μοιραστεί ένα αστείο βίντεο με τους συμμαθητές του. Το είχα δει ήδη και γέλασα επίσης. Αρχικά. Μετά άρχισα να σκέφτομαι.


Αυτό το βίντεο εξαπλώθηκε σαν ιός. Πάνω από 15 εκατομμύρια επισκέψεις μέχρι σήμερα.
Κάνοντας αναζήτηση στο Youtube για το David After Dentist βρήκα πάνω από 1800 αποτελέσματα. Σύμφωνα με τις συνήθειες του YouTube, στο βίντεο αυτό έγινε remix και παρωδία. Μπορείς ακόμη να βρεις ότι, εφόσον το βιντεο διαδόθηκε, υπάρχει ένα blog που μαζεύει όλα αυτά τα παρόμοια βίντεο που έγιναν διάσημα, με remix, παρωδία, ένα κατάστημα Amazon, διάφοροι τρόποι να κερδίσει κανείς λεφτά από ένα βίντεο ενός 7/χρονου αγοριού, που πήγε στον οδοντίατρο, πήρε νάρκωση και χρειάστηκε κάποιος χρόνος να ανακτήσει τις αισθήσεις του.
Διερωτώμαι τι θα αισθάνεται ο μικρός David για όλ’ αυτά μετά από πέντε χρόνια. Όταν πάει στο Γυμνάσιο. Όταν θα παλεύει να βρει την ταυτότητα του και "προσαρμοστεί", πώς θα αισθάνεται αν (όταν;) αυτό το βίντεο το ανακαλύψει κάποιος και διαδοθεί σε όλο το σχολείο;
Αναρωτιέμαι αν οι γονείς του David έχουν σκεφτεί καθόλου τις μελλοντικές συνέπειες σ’ αυτόν. Από την μεριά του μελλοντικού David.
Εχει γίνει πια κλισέ: Το Ιντερνετ αλλάζει τα πάντα. Αυτό συμπεριλαμβάνει και την αντίληψη του χρόνου. Νομίζω ότι είναι πολύ σπουδαίο να το καταλάβουμε. Τα ψηφιακά ίχνη διαρκούν μια ζωή.
Συνήθως τα παιδιά κάνουν ανόητα πράγματα που ξεχνιούνται εύκολα. Το Ιντερνέτ έχει καλύτερη μνήμη. Νομίζω ότι τα παιδιά σήμερα χρειάζεται να μάθουν όχι μόνο «να σκέφτονται πριν δημοσιεύσουν κάτι», αλλά και να σκεφτούν όλες τις μελλοντικές συνέπειες αυτών που δημοσιεύουν."


Υ.Γ. Είναι γνωστή η συνήθεια των μικρών να ξεκαρδίζονται στα γέλια από "παθήματα" συνανθρώπων μας ή ακόμα και ζώων, που αναρτώνται στο YouTube. Μου φαίνεται οτι "υποκαθιστούν" τη συνήθεια να κοροϊδεύουν τον τρελό του χωριού. Μόνο που το χωριό είναι παγκόσμιο. Και γιαυτό και η συνήθεια πιο επικίνδυνη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: