Δημοσίευμα του Έθνους της Κυριακής
(EΘNOΣ THΣ KYPIAKHΣ 22 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2009)
ENA ΔIΣ. EYPΩ OΦEIΛOMENA ANAΔPOMIKA
Σοκ για την κυβέρνηση η καταβολή των 176 ευρώ.
O Aρειος Πάγος ξεκαθάρισε ότι το κράτος πρέπει να καταβάλει το επίδομα
αναδρομικά από το २००३ σε δεκάδες χιλιάδες υπαλλήλους.
Για πρώτη φορά σε ανώτατο δικαστικό επίπεδο επικυρώνεται η καταβολή του
επίμαχου επιδόματος που έχει αποτελέσει από το 2003 «μήλον της Eριδος»
για πολλές κατηγορίες εργαζομένων, που το διεκδικούν στα δικαστήρια
μέσα από έντονες διαμάχες με το Δημόσιο.
....................................................................................................................................
Η κυβέρνηση επικαλούμενη την κακή οικονομική κατάσταση
θα προσπαθήσει να καθυστερήσει την καταβολή των ποσών.
Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009
Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009
Δικτυωθείτε κοινωνικά: Ning
Θα ξέρετε όλοι βέβαια το Facebook και την επιτυχία του στη νεολαία κυρίως. Κάποιοι μαθητές μου ανακάλυψαν οτι έχω προφίλ σ' αυτό και βάλθηκαν να με κάνουν "φίλο". Και, να σου e-mail με request και να σου ξανά, και εγώ, ανένδοτος, όχι. -Θέλω και κάποια "ιδιωτική ζωή", ρε παιδιά! -Α, κύριε, δε μας θέλετε φίλους. -Εγώ, φίλος με μαθητές, α, παπαπα, ποτέ..., τους λέω πλακατζίδικα. Όμως το πράγμα με απασχολούσε, γιατί, ντε και καλά, θέλουν τέτοιου είδους επαφές; Για πλάκα; Για να "μου τη σπάνε" με e-mail; Από περιέργεια; Μήπως έχουν ανάγκη από βοήθεια; Το σκέφτηκα και το ξανασκέφτηκα και άρχισα να το ψάχνω πιο σοβαρά: Γιατί να μην φτιάξουμε ένα social network κατάδικό μας; Να επικοινωμούμε/νε, να ανταλλάσουμε υλικό, να με ρωτάνε, να τους δίνω υποδείξεις στα μαθήματα, να τους γνωρίσω και να με γνωρίσουν καλλίτερα. Βρήκα λοιπόν κατάλληλο το Ning . Δεν είναι απόλυτα εκπαιδευτικό, αλλά μπορείς να το κάνεις. Χάρις στη βοήθεια που πήρα από το Youtube με τα βίντεο του και πειραματιζόμενος το έστησα. Θέλει δουλειά ακόμα, αλλά οι πρώτοι μαθητές μου γράφτηκαν. Να δούμε αν θα πετύχει. Διαπίστωσα όμως οτι πολλοί μαθητές δεν έχουν ούτε καν e-mail, ούτε ξέρουν τι είναι ένα blog. (Ρωτείστε καθηγητές, εκεί να δείτε απελπισία). Μόλις τους το ανακοίνωσα και τους μίλησα για τα εργαλεία του Web 2.0, με κοιτάζαν σαν χαμένοι, δεν μπορούσαν να φανταστούν τι σημαινει "Web 2.0 στην Εκπαίδευση". Από πού να ξέρουν; Τι περιμένεις απο μια Πολιτεία (αλλά και κόμματα και συνδικάτα), που το μόνο που ψάχνουν είναι πώς να αλλάξει ο τρόπος εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, και δεν ενδιαφέρονται ούτε για τους στόχους και το περιεχόμενο της Εκπαίδευσης, ούτε για τις μέθοδους και τα μέσα, και ομφαλοσκοπούν γύρω από κοινότοπες προτάσεις των διαφόρων επιτροπών και συμβουλίων με τρανταχτά και βαρύγδουπα ονόματα, για το πότε θα έχουμε Πανελλαδικές, πριν ή μετά τη αποφοίτηση, κι αν ο Μπαμπινιώτης έχει πρωτοκαθεδρία έναντι του Βερέμη (μεγαλοκαθηγητάδες, και δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους) και οι άλλοι να τρέχουν με χίλια. Θα το πληρώσουμε κάποτε αυτό.
Για να μπείτε στο χορό:
Συνέντευξη της Gina Bianchini, συνιδρυτού και Διευθύνοντος Συμβούλου (φαίνεται αξιόλογη από κάθε άποψη γυναίκα) της Ning:
Πώς να φτιάξετε ένα δίκτυο Ning:
Μπορείτε να το έχετε στα ελληνικά, αφου το δημιουργήσετε, έχει επιλογή στη Διαχείριση για γλώσσα.
Πολύτιμη θεωρητική βοήθεια για τη χρήση των εργαλείων του Web 2.0, αλλά και πρακτική από το blog του Steve Hargadon, πραγματικά πολύ καλή δουλειά, είναι δημιουργός του δικτύου Classroom 2.0, πάνω στην πλατφόρμα του Ning.
Υ.Γ.1: Την ταπεινή μου δουλειά μπορείτε να τη δείτε στη διεύθυνση: http://physics8th.ning.com/ Θέλει αρκετό πειραματισμό και "καμπάνια" για να εδραιωθεί στη συνείδηση των μαθητών. Η "κρίσιμη μάζα", που λέγαμε.
ΥΓ2: Αν θέλεις να φύγουν οι διαφημίσεις, στέλνεις e-mail στη Ning οτι πρόκειται για εκπαιδευτικό δίκτυο κλπ., στα Αγγλικά φυσικά, να σου τις βγάλει, έτσι συνιστά ο Hargadon.
Για να μπείτε στο χορό:
Συνέντευξη της Gina Bianchini, συνιδρυτού και Διευθύνοντος Συμβούλου (φαίνεται αξιόλογη από κάθε άποψη γυναίκα) της Ning:
Πώς να φτιάξετε ένα δίκτυο Ning:
Μπορείτε να το έχετε στα ελληνικά, αφου το δημιουργήσετε, έχει επιλογή στη Διαχείριση για γλώσσα.
Πολύτιμη θεωρητική βοήθεια για τη χρήση των εργαλείων του Web 2.0, αλλά και πρακτική από το blog του Steve Hargadon, πραγματικά πολύ καλή δουλειά, είναι δημιουργός του δικτύου Classroom 2.0, πάνω στην πλατφόρμα του Ning.
Υ.Γ.1: Την ταπεινή μου δουλειά μπορείτε να τη δείτε στη διεύθυνση: http://physics8th.ning.com/ Θέλει αρκετό πειραματισμό και "καμπάνια" για να εδραιωθεί στη συνείδηση των μαθητών. Η "κρίσιμη μάζα", που λέγαμε.
ΥΓ2: Αν θέλεις να φύγουν οι διαφημίσεις, στέλνεις e-mail στη Ning οτι πρόκειται για εκπαιδευτικό δίκτυο κλπ., στα Αγγλικά φυσικά, να σου τις βγάλει, έτσι συνιστά ο Hargadon.
Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009
Το είδαμε κι αυτό: Ο Μαβίλης ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ!!!
Οχι, σήμερα δεν θα γράψω για τις ΤΠΕ στην Εκπαίδευση ούτε για τα δεδουλευμένα που θα (έπρεπε να) πάρουμε από την Επιμόρφωση. Περνούσα το πρωί από το άγαλμα. Κάτω στο Μώλο. Εκεί που οι παλιότεροι τοποθέτησαν μια προτομή και έδωσαν το όνομα του ποιητή στην μικρή, αλλά περίοπτη πλατεία. Σε τρισάθλια κατάσταση η προτομή ανέκαθεν, αντικρύζει το χώρο, το Δρίσκο, όπου έδωσε τη ζωή του για τη λευτεριά της Ηπείρου ο Κερκυραίος ποιητής στα 1912. Χώρος ιστορικός, εκεί συγκεντρώσανε οι ναζί τους συμπολίτες μας Εβραίους για τα κρεματόρια. Μας τα ΄λεγαν από μικρά οι δασκαλοι. Θυμήθηκα το ποιήμα που κάναμε στην ΣΤ' Γυμνασίου με την Κυρία (με κεφαλαίο Κ, ναι) Ελπίδα Δάνου:
"Καλότυχοι οι νεκροί, που λησμονάνε την πίκρα της ζωής. Όταν βυθίσει ο ήλιος, και το σούρουπο ακολουθήσει, μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και να 'ναι. Τέτοια ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε στης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση. Μα ο βούρκος το νεράκι θα μαυρίσει, αν στάξει για αυτές δάκρυ, από όσους αγαπάνε.
Κι αν πιούν θολό νερό, ξαναθυμούνται πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται. Γι' αυτό αν θες να κλαις το δείλι, τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν, αυτοί θέλουν, μα δεν μπορούν να λησμονήσουν."
Μελαγχολικό ποιήμα, από τα αγαπημένα του πατέρα μου, θυμήθηκα πολλά μαζί μ' αυτό.("Καλότυχος" είσαι, Ποιητή, που δε βλέπεις τα αίσχη σήμερα). Ιδεαλιστής μέχρι το κόκαλο ο Ποιητής, επηρεασμένος από τη φιλοσοφία του Σοπενάουερ, μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, σιχάθηκε το ρουσφέτι και τη συναλλαγή, παράτησε τα πάντα και κατάχθηκε στους Γαριβαλδινούς εθελοντές απλός στρατιώτης, να πολεμήσει για τη λευτεριά της Ηπείρου, σε μεγάλη ηλικία, τότε που οι περισσότεροι αποσύρονται ή ψάχνουν την ασφάλεια μιας υψηλής θέσης. Δημοτικιστής, τότε που το γλωσσικό ζήτημα έβραζε, έδωσε τη χαριστική βολή στους καθαρευουσιάνους με το περίφημο: "Δεν υπάρχει γλώσσα χυδαία, μόνο χυδαίοι άνθρωποι υπάρχουν". Χρειάστηκαν δυστυχώς ακόμα 70 χρόνια για να λυθεί οριστικά.
Τέτοια μου ήρθαν στον νου, όταν είδα το περίπτερο πάνω στο άγαλμα. Τι σκαρώνουν άραγε, σκέφτηκα. Ρώτησα έναν εργάτη δεν ήξερε, μίλαγε αλβανικά, βρήκα έναν παραδίπλα, μου φάνηκε Έλληνας. Του λέω: "-Καλά, εδώ φτιάχνετε το περίπτερο, πάνω στο άγαλμα.;" Μου λέει: "-Για λίγες μέρες είναι". "-Τι σημασία έχει;" "-Τα παράπονα στο Δήμαρχο, εγώ δεν ξέρω". Δεν ήξερε γιατί το φτιάχνουν. Ούτε κι εγώ ξέρω ακόμα. Αλλά ακόμα και για ιερό σκοπό να είναι, ακόμα και για να γιορτάσουν την επικείμενη επέτειο της 21ης Φεβρουαρίου, εκεί βρήκαν καταλληλότερο μέρος; Δεν γινόταν λίγα μέτρα παραπέρα; Μάλλον δεν γινόταν: Το μεγαλύτερο μέρος της πλατείας έχει καταληφθεί από ιδιωτικό παγοδρόμιο. Για το λαό: 8 Ευρώ την ώρα, 6 το φοιτητικό, τσάμπα πράμα. Να μάθουν να γλιστράνε στον πάγο τα Γιαννιωτόπουλα, αυτό που λέμε "Λαικός Αθλητισμός", δε χρειάζεται να παγώσει η λίμνη πια. Ως εδώ, συμμαθητή μου Δήμαρχε Νίκο. Όλα εμπόριο; Άλλη φορά να μην καταθέσεις στεφάνι σε Εθνικό άγαλμα. Αντί να κάνεις έναν αδριάντα στον Ποιητή, το έκανες οίκο εμπορίου, υποψιάζομαι κάτι τέτοιο είναι και το περίπτερο. (Αν και φοβάμαι οτι πίσω από τον αδριάντα θα υπάρξουν κίνητρα σαν εκείνα του "Ηρωα με τις παντούφλες"). Τέτοια σε μαθαίνανε οι καθηγητές μας στη παλιά Ζωσιμαία;
"Καλότυχοι οι νεκροί, που λησμονάνε την πίκρα της ζωής. Όταν βυθίσει ο ήλιος, και το σούρουπο ακολουθήσει, μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και να 'ναι. Τέτοια ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε στης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση. Μα ο βούρκος το νεράκι θα μαυρίσει, αν στάξει για αυτές δάκρυ, από όσους αγαπάνε.
Κι αν πιούν θολό νερό, ξαναθυμούνται πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται. Γι' αυτό αν θες να κλαις το δείλι, τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν, αυτοί θέλουν, μα δεν μπορούν να λησμονήσουν."
Μελαγχολικό ποιήμα, από τα αγαπημένα του πατέρα μου, θυμήθηκα πολλά μαζί μ' αυτό.("Καλότυχος" είσαι, Ποιητή, που δε βλέπεις τα αίσχη σήμερα). Ιδεαλιστής μέχρι το κόκαλο ο Ποιητής, επηρεασμένος από τη φιλοσοφία του Σοπενάουερ, μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, σιχάθηκε το ρουσφέτι και τη συναλλαγή, παράτησε τα πάντα και κατάχθηκε στους Γαριβαλδινούς εθελοντές απλός στρατιώτης, να πολεμήσει για τη λευτεριά της Ηπείρου, σε μεγάλη ηλικία, τότε που οι περισσότεροι αποσύρονται ή ψάχνουν την ασφάλεια μιας υψηλής θέσης. Δημοτικιστής, τότε που το γλωσσικό ζήτημα έβραζε, έδωσε τη χαριστική βολή στους καθαρευουσιάνους με το περίφημο: "Δεν υπάρχει γλώσσα χυδαία, μόνο χυδαίοι άνθρωποι υπάρχουν". Χρειάστηκαν δυστυχώς ακόμα 70 χρόνια για να λυθεί οριστικά.
Τέτοια μου ήρθαν στον νου, όταν είδα το περίπτερο πάνω στο άγαλμα. Τι σκαρώνουν άραγε, σκέφτηκα. Ρώτησα έναν εργάτη δεν ήξερε, μίλαγε αλβανικά, βρήκα έναν παραδίπλα, μου φάνηκε Έλληνας. Του λέω: "-Καλά, εδώ φτιάχνετε το περίπτερο, πάνω στο άγαλμα.;" Μου λέει: "-Για λίγες μέρες είναι". "-Τι σημασία έχει;" "-Τα παράπονα στο Δήμαρχο, εγώ δεν ξέρω". Δεν ήξερε γιατί το φτιάχνουν. Ούτε κι εγώ ξέρω ακόμα. Αλλά ακόμα και για ιερό σκοπό να είναι, ακόμα και για να γιορτάσουν την επικείμενη επέτειο της 21ης Φεβρουαρίου, εκεί βρήκαν καταλληλότερο μέρος; Δεν γινόταν λίγα μέτρα παραπέρα; Μάλλον δεν γινόταν: Το μεγαλύτερο μέρος της πλατείας έχει καταληφθεί από ιδιωτικό παγοδρόμιο. Για το λαό: 8 Ευρώ την ώρα, 6 το φοιτητικό, τσάμπα πράμα. Να μάθουν να γλιστράνε στον πάγο τα Γιαννιωτόπουλα, αυτό που λέμε "Λαικός Αθλητισμός", δε χρειάζεται να παγώσει η λίμνη πια. Ως εδώ, συμμαθητή μου Δήμαρχε Νίκο. Όλα εμπόριο; Άλλη φορά να μην καταθέσεις στεφάνι σε Εθνικό άγαλμα. Αντί να κάνεις έναν αδριάντα στον Ποιητή, το έκανες οίκο εμπορίου, υποψιάζομαι κάτι τέτοιο είναι και το περίπτερο. (Αν και φοβάμαι οτι πίσω από τον αδριάντα θα υπάρξουν κίνητρα σαν εκείνα του "Ηρωα με τις παντούφλες"). Τέτοια σε μαθαίνανε οι καθηγητές μας στη παλιά Ζωσιμαία;
Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009
Για να μη γίνουμε χορηγοί του ΥΠΕΠΘ
Στην ομάδα google b-epipedo δώστε προσωπικά στοιχεία Ονοματεπώνυμο e-mail τηλέφωνα
Αν θέλετε επειγόντως και γρήγορα ένα...
Website.
Πολλοί από μας θα το ήθελαν, αλλά μάλλον βαριούνται ή και δεν ξέρουν το πώς. Γιατί κακά τα ψέματα, άλλο Blogging και άλλο Ιστότοπος. Αν και ο σκοπός του ενός δεν αναιρεί το σκοπό του άλλου, πρόκειται στην ουσία για μέσα με διαφορετική φιλοσοφία. Στο blog γράφεις άμεσα, σχεδόν αυθόρμητα, πολλές φορές ακαριαία, τα είπαμε εξάλλου σχετικά, twitter, coveritlive κλπ. Στη ιστοσελίδα όμως χτίζεις: Φτιάχνεις τα σχέδια, ρίχνεις τα μπετά, μετά τα τούβλα, και στο τέλος-τέλος το διακοσμείς. Αν βιάζεσαι, μάλλον δεν έχεις άλλη λύση από το blogging. Αλλά άλλη η αίσθηση της Ιστοσελίδας. Δείχνει "σοβαρότητα", αν και αυτό δεν ισχύει πάντα. Τώρα, για να τη φτιάξεις θέλεις να επενδύσεις σε ανθρωπο-ώρες: Να βρεις το κατάλληλο εργαλείο συγγραφής Ιστοσελίδων, υπάρχουν τα γνωστά Frontpage, Dreamweaver και άλλα, όπως το NetObjects, καθώς και πιο άσημα ή και δωρεάν όπως ο παλιός καλός μας NVU και ο διάδοχός του Κοmpozer, μας τα είπε ο Νικηφόρος, τα θυμάστε; Τέλος η φλυαρία...
Σκέφτηκα με αφορμή κάποιο ψάξιμο στο youtube μήπως μπορείς να κάνεις κάτι online. Λοιπόν τι βρήκα: Υπάρχουν εκτός από τα γνωστά της Google και άλλων τινών όπως της in.gr και άλλα. Ολα δουλεύουν με την διαδικασία της εγγραφής πρώτα. Παλιά μου τέχνη κόσκινο... Εχω γραφτεί σε τόσες κοινότητες και site που έχω ξεχάσει σε ποιές. Registratus sum, ergo sum, αν θυμάμαι καλά τα Λατινικά μου και τον Descartes:-).
Στο προκείμενο. Μερικά πολύ καλά: http://www.weebly.com/ : Σου δίνει τη δυνατότητα να σύρεις και να αφήσεις στοιχεία στην ιστοσελίδα, να προσθέτεις σελίδες απλούστατα, στηρίζεται στην πλατφόρμα Ajax (όχι της Ηπείρου), έχει δεκάδες πρότυπα και ακόμα σου φιλοξενεί τις ιστοσελίδες (πόσα ΜΒ, δεν το ξέρω, αλλά πάντως μπορείς να τις φιλοξενήσεις και σε "δικό" σου server). Δείτε το βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=iXM65KbyalE . Μειονέκτημα: Τα γνωστά: δεν μπορεί να επέμβεις στον κώδικα HTML ή στα CSS (Cascade Style Sheets), το έχουν αυτό το κακό, όλα τα παρακάτω. Αν δεν σας πειράζει ή δεν ξέρετε τίποτα από τα δύο, μια χαρά είναι.
Το http://www.webs.com/index.jsp : Πολύ ενδιαφέρον. Είναι το παλιό καλό Freewebs. Μπορείς να επιλέξεις ένα από 300 πρότυπα. Πάλι drag 'n drop. Να φτιάξεις άλμπουμ φωτογραφιών και βίντεο, να φτιάξεις φόρουμ, ημερολόγιο, να προσθέσεις "μπιχλιμπίδια" (widgets), να κανεις web store, αν έχεις να πουλήσεις κάτι, να κάνεις κοινότητα, να κάνεις blog κλπ.
Τέλος, αν έχετε ζηλέψει τις ιστοσελίδες με Flash, με τα ωραία animation γραφικά, αλλά δεν θέλετε, ούτε να μάθετε Flash, ούτε να φάτε τις ώρες σας στην χρονογραμμή της και τα τερτίπια της, το http://www.wix.com/ για σας στο πιάτο. Όλα τα χλεχλέδια για μια μικρή Φλασοιστοσελίδα. Μπορείς να κάνεις κι άλλα μ' αυτό: widgets, παρουσιάσεις, εικονικά βιβλία, banners.
Να προσθέσω επίσης τα http://www.synthasite.com/ , δεν έχει διαφημίσεις και σου δίνει ελεύθερη φιλοξενία. Τέλος μου άρεσε το http://sproutbuilder.com/ . Μόνο που αυτό δεν είναι ακριβώς Website builder, μοιάζει περισσότερο με το http://www.glogster.com/ (έχω γράψει σχετικά).
Πολλοί από μας θα το ήθελαν, αλλά μάλλον βαριούνται ή και δεν ξέρουν το πώς. Γιατί κακά τα ψέματα, άλλο Blogging και άλλο Ιστότοπος. Αν και ο σκοπός του ενός δεν αναιρεί το σκοπό του άλλου, πρόκειται στην ουσία για μέσα με διαφορετική φιλοσοφία. Στο blog γράφεις άμεσα, σχεδόν αυθόρμητα, πολλές φορές ακαριαία, τα είπαμε εξάλλου σχετικά, twitter, coveritlive κλπ. Στη ιστοσελίδα όμως χτίζεις: Φτιάχνεις τα σχέδια, ρίχνεις τα μπετά, μετά τα τούβλα, και στο τέλος-τέλος το διακοσμείς. Αν βιάζεσαι, μάλλον δεν έχεις άλλη λύση από το blogging. Αλλά άλλη η αίσθηση της Ιστοσελίδας. Δείχνει "σοβαρότητα", αν και αυτό δεν ισχύει πάντα. Τώρα, για να τη φτιάξεις θέλεις να επενδύσεις σε ανθρωπο-ώρες: Να βρεις το κατάλληλο εργαλείο συγγραφής Ιστοσελίδων, υπάρχουν τα γνωστά Frontpage, Dreamweaver και άλλα, όπως το NetObjects, καθώς και πιο άσημα ή και δωρεάν όπως ο παλιός καλός μας NVU και ο διάδοχός του Κοmpozer, μας τα είπε ο Νικηφόρος, τα θυμάστε; Τέλος η φλυαρία...
Σκέφτηκα με αφορμή κάποιο ψάξιμο στο youtube μήπως μπορείς να κάνεις κάτι online. Λοιπόν τι βρήκα: Υπάρχουν εκτός από τα γνωστά της Google και άλλων τινών όπως της in.gr και άλλα. Ολα δουλεύουν με την διαδικασία της εγγραφής πρώτα. Παλιά μου τέχνη κόσκινο... Εχω γραφτεί σε τόσες κοινότητες και site που έχω ξεχάσει σε ποιές. Registratus sum, ergo sum, αν θυμάμαι καλά τα Λατινικά μου και τον Descartes:-).
Στο προκείμενο. Μερικά πολύ καλά: http://www.weebly.com/ : Σου δίνει τη δυνατότητα να σύρεις και να αφήσεις στοιχεία στην ιστοσελίδα, να προσθέτεις σελίδες απλούστατα, στηρίζεται στην πλατφόρμα Ajax (όχι της Ηπείρου), έχει δεκάδες πρότυπα και ακόμα σου φιλοξενεί τις ιστοσελίδες (πόσα ΜΒ, δεν το ξέρω, αλλά πάντως μπορείς να τις φιλοξενήσεις και σε "δικό" σου server). Δείτε το βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=iXM65KbyalE . Μειονέκτημα: Τα γνωστά: δεν μπορεί να επέμβεις στον κώδικα HTML ή στα CSS (Cascade Style Sheets), το έχουν αυτό το κακό, όλα τα παρακάτω. Αν δεν σας πειράζει ή δεν ξέρετε τίποτα από τα δύο, μια χαρά είναι.
Το http://www.webs.com/index.jsp : Πολύ ενδιαφέρον. Είναι το παλιό καλό Freewebs. Μπορείς να επιλέξεις ένα από 300 πρότυπα. Πάλι drag 'n drop. Να φτιάξεις άλμπουμ φωτογραφιών και βίντεο, να φτιάξεις φόρουμ, ημερολόγιο, να προσθέσεις "μπιχλιμπίδια" (widgets), να κανεις web store, αν έχεις να πουλήσεις κάτι, να κάνεις κοινότητα, να κάνεις blog κλπ.
Τέλος, αν έχετε ζηλέψει τις ιστοσελίδες με Flash, με τα ωραία animation γραφικά, αλλά δεν θέλετε, ούτε να μάθετε Flash, ούτε να φάτε τις ώρες σας στην χρονογραμμή της και τα τερτίπια της, το http://www.wix.com/ για σας στο πιάτο. Όλα τα χλεχλέδια για μια μικρή Φλασοιστοσελίδα. Μπορείς να κάνεις κι άλλα μ' αυτό: widgets, παρουσιάσεις, εικονικά βιβλία, banners.
Να προσθέσω επίσης τα http://www.synthasite.com/ , δεν έχει διαφημίσεις και σου δίνει ελεύθερη φιλοξενία. Τέλος μου άρεσε το http://sproutbuilder.com/ . Μόνο που αυτό δεν είναι ακριβώς Website builder, μοιάζει περισσότερο με το http://www.glogster.com/ (έχω γράψει σχετικά).
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
