Πρέπει να βρεθούμε...

Μια και συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τότε που μπήκαμε στο καράβι για το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα και πόθους, που αποδείχτηκαν φρούδοι, λέω, προτείνω, ότι δεν γίνεται, μια διαδικασία αναστοχασμού, τετ-α-τετ, μετά οινοπνεύματος, κάφε ή πορτοκαλάδας, ό,τι θέλετε, είναι χρήσιμη. Να συνεννοηθούμε μέσα από το blog, με e-mail, κινητά και ακίνητα, να βρεθούμε. Κάπου, εδώ, στα Γιάννενα ή κάπου, τέλος πάντων. Να έρθουν αν είναι δυνατόν και οι άλλοι, όλοι. Γιατί, πέραν όλων των άλλων, υπάρχει το καυτό θέμα τι και πότε θα πάρουμε. Αν δεν κλάψει το παιδί... Γιατί πολλή "κατανόηση" βλέπω στο φόρουμ και δεν μ' αρέσει. Μας "κατανοούν", "εχουμε δίκιο", το ίδιο λένε και στα τηλέφωνα, αλλά μας την κάνανε... Μήπως έχω άδικο; Κι, αν είναι δυνατόν, να κινήσουμε διαδικασίες.