Πόσο χρήσιμοι είμαστε;

Ή, καλύτερα, πόσο χρήσιμα είναι αυτά που διδάσκουμε.
Τώρα, που η εβδομάδα της τελικής ευθείας έρχεται, είναι καιρός.
Η συζήτηση άρχισε το πρωί της Παρασκευής με τη συνάδελφο Ν., φιλόλογο. Δεν ήξερα οτι παρακολουθούσε το Σεμινάριο Επιμόρφωσης σ' αυτή τη φάση. Το έμαθα τυχαία, όταν της είπα σε ανύποπτο χρόνο οτι "ξέρεις, έχω και το Σεμινάριο το απόγευμα". Η γκρίνια: "Δεν προλαβαίνω να διαβάσω, δεν προλαβαίνω να κάνω εξάσκηση σ' αυτά που κάνουμε, έχω και τις δουλειές του σπιτιού..." Υπαρκτό και αμείλικτο πρόβλημα. Ουσιαστικά: "Δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα παραπάνω, εκτός από ό,τι "μαθαίνω" στο Σεμινάριο". Και μετά βγήκαν τα μεγάλα μαχαίρια: "Οι επιμορφωτές είναι καλοί, αλλά μάλλον χάνω τον χρόνο μου. Δεν ξέρω αν αυτά που μαθαίνουμε μου είναι χρήσιμα σαν καθηγήτρια. Δεν νομίζω... Εσύ, σαν καθηγητής, πού τα εφαρμόζεις;"- προκλητική και εύλογη ερώτηση. Ακόμη: "Επισκεπτόμαστε ιστοσελίδες, ε, και; Το έκανα και μόνη μου πολύ πριν". Επιστράτευσα όλη τη δυνατότητα πειθούς που μπορεί να έχω, χρησιμοποίησα όλα τα "δικηγορίστικα" κόλπα, σχήματα λόγου, ρητορικές ερωτήσεις κλπ. να τη μεταπείσω, μάλλον τσάμπα. Της είπα οτι μπορεί να φτιάξει ένα μπλογκ τουλάχιστον, για να λέει τις απόψεις της, να αναρτά στοιχεία από το μάθημά της, να παραπέμπει σε βιβλιογραφία, να... , να ... Πάντα ο αντίλογος: "Ποιός θα τα διαβάσει; Οι μαθητές; Και αυτοί, προλαβαίνουν με τόσα που είναι φορτωμένοι;" Φαύλος κύκλος; Μάλλον δεν την μετάπεισα. Δεν ξέρω τι προσδοκίες καλλιεργούσε από το Σεμινάριο, τι περίμενε να έχει σαν αποτέλεσμα στο τέλος εκτός από μια ξερή Πιστοποίηση. Μου είπε μάλιστα, "Εγώ δεν έχω φιλοδοξίες για να γίνω, ούτε Διευθύντρια, ούτε Στέλεχος της Εκπαίδευσης"-το εκτίμησα δεόντως, ήταν- το ξέρω- ειλικρινής. Ακόμα περισσότερο: "Μη βλέπεις από τον εαυτό σου, εσύ έχεις εκ των πραγμάτων θετική στάση". Συζήτηση πάνω από μισή ώρα. Αδιέξοδο.
Κάθισα μετά και σκέφτόμουν: "Μήπως έχει δικιο τελικά;" Γιατί μετά από σχεδόν 90 ώρες Σεμινάριο οι στάσεις δεν άλλαξαν; Μήπως δεν είναι αλήθεια οτι για να οργανώσεις μια διδασκαλία με τη χρήση των ΤΠΕ απαιτεί προϋποθέσεις που δεν υπάρχουν στο Ελληνικό Εκπαιδευτικό σύστημα; Πού είναι η εποικοδομητική προσέγγιση στα ΑΠΣ, στα σχολικά βιβλία; Τι κάνουν τα παιδιά στα σχολεία, ιδιαίτερα στη Β/θμια Εκπαίδευση, κι ακόμα χειρότερα στο Λύκειο; Το ΔΕΠΠΣ ουσιαστικά εγκαταλείφθηκε στην πράξη στα Γυμνάσια, είναι ανύπαρκτο, ακόμα και σαν όρος, στο Λύκειο. Ακόμα: Βλέπετε τι γίνεται με τη συζήτηση για τη χρήση των Εργαστηρίων Πληροφορικής. Σαν φυσικός, βλέπω τι γίνεται με τα εργαστήρια Φυσικών Επιστημών: Ούτε κάν ο εργαστηριακός οδηγός δεν μοιράστηκε, αφού- έχει δίκιο το Υπουργείο- πειράματα δεν γίνονται, θα έπρεπε, αλλά, έλα, ξέρουμε τώρα... Ποιος είναι τρελός να βάλει σε ένα εργαστήριο 25 παιδιά και να στήσει και να ξεστήσει περίπου 6-8 πειραματικές διατάξεις ή να ελέγξει-μόνος του- 8 με 12 υπολογιστές για 1-2 ώρες μάθημα. Πού είναι τα σενάρια ή έστω τα σχέδια μαθήματος με τα φύλλα εργασίας; Να τα γράψω μόνος μου; Γιατί; Μέσα στο πλαίσιο της γενικής αδιαφορίας θα με περάσουν και για κορόιδο, να μην πω χειρότερη λέξη. Πού είναι οι θα-έπρεπε-να είναι-προσανατολισμένοι-προς τις ΤΠΕ-στην-Εκπαίδευση Σχολικοί Σύμβουλοι, που επίσης θα έπρεπε να είναι επιμορφωμένοι-τουλάχιστον. Και να 'χεις μια ύλη να σε κυνηγά. Μα, τι άγχος είναι αυτό; Ή μήπως τα παραλέω; Με τις επικείμενες ή υπαρκτές καταλήψεις δεν θα πάρουμε ανάσα μετά. Και βέβαια, το άγχος το καταπολεμάς με δύο ψυχολογικούς μηχανισμούς: Τη φυγή ή την ακινησία. Ποιο να προτιμήσεις; Και τα δύο έχουν το ίδιο αποτέλεσμα στα παιδιά: Την υποβάθμιση του επιπέδου των σπουδών τους. Που τα οδηγεί κατευθείαν στα -πάντα φωτεινά, μέχρι αργά-παράθυρα των φροντιστηρίων. Και μετά, να μιλήσω για ΤΠΕ στην Εκπαίδευση. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; Και- αμείλικτη- η οικονομική κρίση προ των πυλών, να σου ξύνει βαθιά το κόκκαλο, καταρρακώνοντας επώδυνα την όποια κοινωνική σου καταξίωση μέσα από την οικονομική σου εξουθένωση...

Υ.Γ. Καθώς έγραφα την ανάρτηση, κοίταξα ένα feed: http://thranio.wordpress.com/2008/10/03/%cf%88%ce%ae%cf%86%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%bc%ce%b1%cf%81%cf%84%cf%85%cf%81%ce%af%ce%b1/ .Μήπως και άλλοι, εκτός Ιωαννίνων, διερωτώνται και ασχολούνται με παρόμοια προβλήματα;