Στο blog http://kseioafilologi.blogspot.com/ των φιλολόγων του ΚΣΕ του 8ου ΓΕΛ Ιωαννίνων δημοσιεύτηκε σχετική ανάρτηση για τον τρόπο εξέτασης: http://kseioafilologi.blogspot.com/2008/10/1.html
Δείτε τη. Προφανώς υπάρχει πρόβλημα, δεδομένου οτι δεν θα υπάρχει το απαιτούμενο υλικό για να κατασκευάσεις σενάριο, αν δεν έχεις βιβλιογραφία πλην του σχολικού εγχειριδίου/οδηγου καθηγητή (αν τον βρεις τον τελευταίο, κάπου ίσως υπάρχει σε κάποιο σχολείο, δεδομένου οτι δεν διανέμεται τελευταία) και του ΑΠΣ, ούτε πρόσβαση σε λογισμικά, ούτε σε ιστοσελίδες. Τι περιμένουν; Να μιλούμε για μενού των λογισμικών από μνήμης; Να γραφεί φύλλο εργασίας, πώς; Να γράφετε/ουν περι εναλλακτικών ιδεών και διδακτικής της οικείας ενότητας από εμπειρία προσωπική, χωρίς αναγωγή στη βιβλιογραφία; Ή να αποστηθίσετε/ουν τις διευθύνσεις των σχετικών ιστοσελίδων; Ή, ακόμα χειρότερα, ολόκληρο το σενάριο; Αυτό, ούτε και από τους επιμορφωτές (σας) δε ζητήθηκε. Αν μπορούν να το κάνουν έτσι οι εξεταστές, ας δοκιμάσουν.
Παράλογο;... που έλεγε κι ο Λαζόπουλος.
Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008
Τι είναι τούτο πάλι; (Αμοιβές επιμορφωτών ΚΣΕ)
Οι αμοιβές των επιμορφωτών Κ.Σ.Ε. (2006-2008) στον αέρα!
Σύμφωνα με την ανεπίσημη αιτιολόγηση της καθυστέρησης των δεδουλευμένων στα Κ.Σ.Ε. στις Τ.Π.Ε. της κοινωνίας της πληροφορίας υπήρξε ξαφνικά η ανάγκη μιας νομοθετικής ρύθμισης η οποία θα επέτρεπε /δικαιολογούσε την απασχόληση δημοσίων υπαλλήλων , επιμορφωτών ,συντονιστών και καταχωρητών για την περίοδο 2006-2008. Αυτό βέβαια δεν ίσχυε κατά την περίοδο 2002-2005 της ίδιας επιμορφωτικής δράσης.
Έχει περάσει αρκετός χρόνος και δεν υπάρχει καμία επίσημη πληροφόρηση για την κατάθεση ή μη της νομοθετικής ρύθμισης και αν και δεν έχουμε υπογράψει καμία σύμβαση έργου υπάρχει άμεσος κίνδυνος να υπάρξη διετής παραγραφή.
Ακόμη τα χρήματα της επιμόρφωσης προέρχονται απο κονδύλια του Γ' ΚΠΣ που τελειώνει στις 31/12/2008. Αυτό πρακτικά σημαίνει ή ότι πρέπει να καταφύγουμε δικαστικά ή ότι πρέπει να χάσουμε τα χρήματα.
Παρακαλώ να γίνει γνωστό και όσοι συνάδελφοι έχουν απασχολήθεί στη συγκεκριμένη περίοδο σε Κ.Σ.Ε. σαν επιμορφωτες,συντονιστες ή καταχωρητές να κινητοποιηθούν.
Τζάφου Αιμιλία
Επιμορφώτρια Κ.Σ.Ε. -Καθηγήτρια Πληροφορικής.
Πηγή: Alfavita
Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008
Πειραματικά σχολεία ΤΠΕ
Αναρτώ και στο ιστολόγιό μας δύο αναρτήσεις που έκανα στο forum των συζητήσεων στο portal των επιμορφωτών Β΄Επιπέδου σχετικά με τη δημιουργία πειραματικών σχολείων ΤΠΕ προκειμένου να διευρυνθεί η συζήτηση.
1η ανάρτηση:
Η συζήτηση για τα δικαιώματα χρήσης του εργαστηρίου είναι χρήσιμη προκειμένου να γίνουν γνωστές εμπειρίες και πρακτικές. Πάντως αρκετά θέματα προβλέπονται στον Κανονισμό Λειτουργίας των Σχολικών Εργαστηρίων.
Νομίζω όμως πως πρέπει να πάμε ένα βήμα μπρος. Εκτίμηση προσωπική μου είναι πως πρέπει να αρχίσουμε τη συζήτηση περί δημιουργίας πειραματικών σχολείων ΤΠΕ. Ένα (τουλάχιστον) πειραματικό σχολείο ΤΠΕ (Δημοτικό – Γυμνάσιο και Λύκειο, εφόσον γίνει πράξη η αποδέσμευσή του από τις εισαγωγικές εξετάσεις στη Γ/θμια Εκπ/ση) μπορεί να δημιουργηθεί στην έδρα κάθε νομού (στις μεγάλες πόλεις και περισσότερα).
Στελέχωση: Η στελέχωση των σχολείων αυτών μπορεί να ξεκινήσει με τους επιμορφωτές και τους επιμορφούμενους στα προγράμματα Β΄ Επιπέδου (ή άλλα προηγούμενα προγράμματα) αλλά και με εκπαιδευτικούς που έχουν πιστοποιηθεί τουλάχιστον στις βασικές δεξιότητες χρήσης ΤΠΕ (Α΄ Επιπέδο) με τον όρο να συμμετέχουν σε προγράμματα ενδοσχολικής πια επιμόρφωσης Β΄ Επιπέδου μέσα στα πειραματικά Σχολεία ΤΠΕ από τους υπόλοιπους συναδέλφους. Ακόμα και για τους συνάδελφους που δεν υπάρχουν επιμορφωτές Β΄ Επιπέδου ειδικότητας στο νομό, θα μπορούσαν να επιμορφωθούν στο Γενικό Μέρος από επιμορφωτές άλλης ειδικότητας και κατόπιν μέσω μιας Πλατφόρμας Ασύγχρονης Τηλεκπαίδευσης –Μoodle (και σε μόνιμη πλέον βάση ) να προωθείται η επιμόρφωση και στο Ειδικό Μέρος. Το ίδιο μπορεί να ισχύσει και για τις ειδικότητες που δεν έχει προβλεφθεί Επιμόρφωση Β΄ Επιπέδου (π.χ. ΠΕ01, ΠΕ06, ΠΕ09, ΠΕ10 κλπ). Σε τακτά διαστήματα είναι δυνατό να οργανώνονται επιμορφωτικές συναντήσεις σε περιφερειακό επίπεδο για την καλύτερη προώθηση της επιμόρφωσης ανά ειδικότητα.
ΑΠΣ- υποδομές: Τα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών μπορεί να μην είναι ριζικά διαφορετικά από τα ισχύοντα, αλλά οπωσδήποτε με άλλη φιλοσοφία προσέγγισης. Το μοντέλο εισαγωγής των ΤΠΕ μπορεί να είναι το πραγματολογικό στοχεύοντας αργότερα και στο ολιστικό.
Οι σχολικές υποδομές ίσως δεν αποτελέσουν τελικά το δυσκολότερο εμπόδιο (έρχεται το…ΕΣΠΑ). Μπορούμε να έχουμε εργαστήριο Η/Υ σε κάθε αίθουσα (κατά το πρότυπο των σχολείων στο πρόγραμμα ΣΕΠΠΕ) ή κάποιες φορητές μονάδες ή ακόμα να αξιοποιήσουμε και την περίπτωση του OLPC – ήδη στην Ιταλία υπάρχει ανάλογη απόπειρα.
Σε επόμενες φάσεις, η σχετική εμπειρία και η γνώση που θα αποκτηθεί στα πλαίσια αυτών των σχολείων θα μπορούσε να κωδικοποιηθεί, να αξιολογηθεί και τέλος να αξιοποιηθεί και στις υπόλοιπες σχολικές μονάδες.
Δε γνωρίζω αν ήδη υπάρχουν άλλες προσεγγίσεις για το θέμα. Οι δικές σας;
Ακολούθησαν σχόλια συναδέλφων που αφορούσαν στα ΑΠΣ και επιφυλάξεις σχετικά με το ενδεχόμενο να περιοριστεί η αξιοποίηση των ΤΠΕ μόνο σε αυτά τα σχολεία.
2η ανάρτηση:
Φαίνεται ότι υπάρχει ενδιαφέρον και ότι το θέμα απασχολεί κι άλλους συναδέλφους.
Καταρχήν να διευκρινίσω ότι με την πρώτη μου αυτή προσέγγιση στο θέμα δεν εννοώ να δημιουργηθεί μια ομάδα «προνομιούχων» μαθητών ή συναδέλφων δασκάλων – καθηγητών μέσω των πειραματικών σχολείων. Ένα πειραματικό σχολείο ΤΠΕ αυτή τη στιγμή ίσως αποτελέσει ένα ρεαλιστικό, το πρώτο από μια σειρά άλλων επόμενων βημάτων, προκειμένου οι ΤΠΕ να διαχυθούν –μεσοπρόθεσμα- σε όλη την εκπαιδευτική διαδικασία. Προτείνω, λοιπόν, να συζητήσουμε σε αυτή τη φάση την περιορισμένη εισαγωγή των ΤΠΕ σε πειραματικά σχολεία για τους εξής πρακτικούς λόγους:
- Νομίζετε ότι τώρα μπορούν οι ΤΠΕ να εισαχθούν καθολικά (έστω υποστηρικτικά) στην εκπαιδευτική μας πραγματικότητα; Με ποιες υποδομές; Το κόστος θα ήταν δυσθεώρητο έως απαγορευτικό. Αν όμως εισαχθούν πιλοτικά σε σχολεία ΤΠΕ, το ζήτημα αυτό είναι διαχειρίσιμο.
- Με ποιο εκπαιδευτικό προσωπικό; Το πρόβλημα δε λύνεται με το να προβλέψουμε καθολικά επιμορφωτικά προγράμματα. Είναι δυνατόν να επιμορφωθούν όλοι οι εκπαιδευτικοί; Θα χρειαζόταν πάρα πολύς χρόνος και χρήμα. Το σημαντικότερο (το ανέφερε ο συνάδελφος) είναι ότι αρκετοί συνάδελφοι βλέπουν τις ΤΠΕ με καθαρά τεχνοφοβικό μάτι φτάνοντας στην κατηγορηματική άρνηση (επικαλούμενοι ακόμα και παιδαγωγικές επιφυλάξεις). Σε ένα όμως πειραματικό σχολείο ΤΠΕ θα μπορούν να διδάσκουν εκπαιδευτικοί που, αν μη τι άλλο, δε στέκονται αρνητικά απέναντι στις ΤΠΕ (κριτικά να στέκονται είναι εξαιρετικά χρήσιμο).
- Όσον αφορά στα ΑΠΣ εκεί χωράει πράγματι πολλή συζήτηση. Είναι σε όλους γνωστό το άγχος «να βγει η ύλη» (σε μένα εντονότερο - διδάσκω στο Λύκειο). Σκεφτείτε όμως αν κάθε συνάδελφος συμμετείχε με ένα μόνο σενάριο διδασκαλίας ανά 3/μηνο ή 4/μηνο, πώς αυτό που ονομάζουμε «ψηφιακός γραμματισμός» θα γινόταν πολύ σύντομα πράξη για τους μαθητές αυτών των σχολείων. Μετρήστε απλά πόσες φορές ο μαθητής των σχολείων αυτών θα εργαζόταν με σενάρια διδασκαλίας βασισμένα στις ΤΠΕ κάθε 3/μηνο ή 4/μηνο, αλλά και με πόσα πράγματα θα εξοικειωνόταν στα πλαίσια της ημιτυπικής ή άτυπης εκπαίδευσης. Προφανώς θα χρειαστεί να υπερβούμε συμβατικές δεσμεύσεις (ωριαία διαγωνίσματα τριμήνου, ωρολόγια προγράμματα κλπ).
- Το θέμα αν θα έχουμε 1,2,3, εργαστήρια Η/Υ θεωρώ ότι μπορούμε να το λύσουμε. Η τεχνολογία –ευτυχώς –εξελίσσεται. Υπάρχουν ελληνικές πόλεις όπου αναπτύσσεται το ασύρματο μητροπολιτικό δίκτυο.
- Ήδη υπάρχουν και λειτουργούν (με πλείστα όσα προβλήματα) «ειδικά» σχολεία (π.χ. Μουσικά). Οι επενδύσεις σε αυτά λ.χ. τα σχολεία είναι τεράστιες (μουσικά όργανα αίθουσες κλπ) δε βρέθηκε κανείς να πει «οι προνομιούχοι μαθητές και καθηγητές των μουσικών σχολείων» -το αντίθετο θα έλεγα (έχω σχετική εμπειρία). Με όλ’ αυτά θέλω να πω ότι υπάρχει προηγούμενο «διαφορετικών» σχολείων και δεν μπορούμε καθετί που ξεφεύγει από τον «κανόνα» να το θεωρούμε ελιτίστικο. Άλλωστε αυτή τη στιγμή ανάγκη είναι να γίνει ένα πρώτο βήμα. Αν αυτό το βήμα βρει ανταπόκριση και έχει αποτελέσματα, τότε θα μπορούμε να συζητάμε (και να απαιτούμε) και για γενικευμένη εισαγωγή ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία.
- Συμφωνώ με το συνάδελφο που προτείνει τώρα που γίνεται συζήτηση για τα ΑΠΣ συντεταγμένα να εκφράσουμε την άποψή μας, διαφορετικά θα αναλωνόμαστε σε γκρίνιες για το…ποιος έχει σειρά σήμερα να χρησιμοποιήσει το εργαστήριο.
- Επιτρέψτε μου να πω πάντως πως το δίλημμα «ή σε όλα τα σχολεία και τώρα να εισαχθούν οι ΤΠΕ ή σε κανένα», δεν είναι παραγωγικό. Για άλλη μια φορά θα βλέπουμε το τρένο να περνάει. Στην Κύπρο, μαθαίνω, έχουν κάνει κάποια πρώτα βήματα.
Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008
Πόσο χρήσιμοι είμαστε;
Ή, καλύτερα, πόσο χρήσιμα είναι αυτά που διδάσκουμε.
Τώρα, που η εβδομάδα της τελικής ευθείας έρχεται, είναι καιρός.
Η συζήτηση άρχισε το πρωί της Παρασκευής με τη συνάδελφο Ν., φιλόλογο. Δεν ήξερα οτι παρακολουθούσε το Σεμινάριο Επιμόρφωσης σ' αυτή τη φάση. Το έμαθα τυχαία, όταν της είπα σε ανύποπτο χρόνο οτι "ξέρεις, έχω και το Σεμινάριο το απόγευμα". Η γκρίνια: "Δεν προλαβαίνω να διαβάσω, δεν προλαβαίνω να κάνω εξάσκηση σ' αυτά που κάνουμε, έχω και τις δουλειές του σπιτιού..." Υπαρκτό και αμείλικτο πρόβλημα. Ουσιαστικά: "Δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα παραπάνω, εκτός από ό,τι "μαθαίνω" στο Σεμινάριο". Και μετά βγήκαν τα μεγάλα μαχαίρια: "Οι επιμορφωτές είναι καλοί, αλλά μάλλον χάνω τον χρόνο μου. Δεν ξέρω αν αυτά που μαθαίνουμε μου είναι χρήσιμα σαν καθηγήτρια. Δεν νομίζω... Εσύ, σαν καθηγητής, πού τα εφαρμόζεις;"- προκλητική και εύλογη ερώτηση. Ακόμη: "Επισκεπτόμαστε ιστοσελίδες, ε, και; Το έκανα και μόνη μου πολύ πριν". Επιστράτευσα όλη τη δυνατότητα πειθούς που μπορεί να έχω, χρησιμοποίησα όλα τα "δικηγορίστικα" κόλπα, σχήματα λόγου, ρητορικές ερωτήσεις κλπ. να τη μεταπείσω, μάλλον τσάμπα. Της είπα οτι μπορεί να φτιάξει ένα μπλογκ τουλάχιστον, για να λέει τις απόψεις της, να αναρτά στοιχεία από το μάθημά της, να παραπέμπει σε βιβλιογραφία, να... , να ... Πάντα ο αντίλογος: "Ποιός θα τα διαβάσει; Οι μαθητές; Και αυτοί, προλαβαίνουν με τόσα που είναι φορτωμένοι;" Φαύλος κύκλος; Μάλλον δεν την μετάπεισα. Δεν ξέρω τι προσδοκίες καλλιεργούσε από το Σεμινάριο, τι περίμενε να έχει σαν αποτέλεσμα στο τέλος εκτός από μια ξερή Πιστοποίηση. Μου είπε μάλιστα, "Εγώ δεν έχω φιλοδοξίες για να γίνω, ούτε Διευθύντρια, ούτε Στέλεχος της Εκπαίδευσης"-το εκτίμησα δεόντως, ήταν- το ξέρω- ειλικρινής. Ακόμα περισσότερο: "Μη βλέπεις από τον εαυτό σου, εσύ έχεις εκ των πραγμάτων θετική στάση". Συζήτηση πάνω από μισή ώρα. Αδιέξοδο.
Κάθισα μετά και σκέφτόμουν: "Μήπως έχει δικιο τελικά;" Γιατί μετά από σχεδόν 90 ώρες Σεμινάριο οι στάσεις δεν άλλαξαν; Μήπως δεν είναι αλήθεια οτι για να οργανώσεις μια διδασκαλία με τη χρήση των ΤΠΕ απαιτεί προϋποθέσεις που δεν υπάρχουν στο Ελληνικό Εκπαιδευτικό σύστημα; Πού είναι η εποικοδομητική προσέγγιση στα ΑΠΣ, στα σχολικά βιβλία; Τι κάνουν τα παιδιά στα σχολεία, ιδιαίτερα στη Β/θμια Εκπαίδευση, κι ακόμα χειρότερα στο Λύκειο; Το ΔΕΠΠΣ ουσιαστικά εγκαταλείφθηκε στην πράξη στα Γυμνάσια, είναι ανύπαρκτο, ακόμα και σαν όρος, στο Λύκειο. Ακόμα: Βλέπετε τι γίνεται με τη συζήτηση για τη χρήση των Εργαστηρίων Πληροφορικής. Σαν φυσικός, βλέπω τι γίνεται με τα εργαστήρια Φυσικών Επιστημών: Ούτε κάν ο εργαστηριακός οδηγός δεν μοιράστηκε, αφού- έχει δίκιο το Υπουργείο- πειράματα δεν γίνονται, θα έπρεπε, αλλά, έλα, ξέρουμε τώρα... Ποιος είναι τρελός να βάλει σε ένα εργαστήριο 25 παιδιά και να στήσει και να ξεστήσει περίπου 6-8 πειραματικές διατάξεις ή να ελέγξει-μόνος του- 8 με 12 υπολογιστές για 1-2 ώρες μάθημα. Πού είναι τα σενάρια ή έστω τα σχέδια μαθήματος με τα φύλλα εργασίας; Να τα γράψω μόνος μου; Γιατί; Μέσα στο πλαίσιο της γενικής αδιαφορίας θα με περάσουν και για κορόιδο, να μην πω χειρότερη λέξη. Πού είναι οι θα-έπρεπε-να είναι-προσανατολισμένοι-προς τις ΤΠΕ-στην-Εκπαίδευση Σχολικοί Σύμβουλοι, που επίσης θα έπρεπε να είναι επιμορφωμένοι-τουλάχιστον. Και να 'χεις μια ύλη να σε κυνηγά. Μα, τι άγχος είναι αυτό; Ή μήπως τα παραλέω; Με τις επικείμενες ή υπαρκτές καταλήψεις δεν θα πάρουμε ανάσα μετά. Και βέβαια, το άγχος το καταπολεμάς με δύο ψυχολογικούς μηχανισμούς: Τη φυγή ή την ακινησία. Ποιο να προτιμήσεις; Και τα δύο έχουν το ίδιο αποτέλεσμα στα παιδιά: Την υποβάθμιση του επιπέδου των σπουδών τους. Που τα οδηγεί κατευθείαν στα -πάντα φωτεινά, μέχρι αργά-παράθυρα των φροντιστηρίων. Και μετά, να μιλήσω για ΤΠΕ στην Εκπαίδευση. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; Και- αμείλικτη- η οικονομική κρίση προ των πυλών, να σου ξύνει βαθιά το κόκκαλο, καταρρακώνοντας επώδυνα την όποια κοινωνική σου καταξίωση μέσα από την οικονομική σου εξουθένωση...
Υ.Γ. Καθώς έγραφα την ανάρτηση, κοίταξα ένα feed: http://thranio.wordpress.com/2008/10/03/%cf%88%ce%ae%cf%86%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%bc%ce%b1%cf%81%cf%84%cf%85%cf%81%ce%af%ce%b1/ .Μήπως και άλλοι, εκτός Ιωαννίνων, διερωτώνται και ασχολούνται με παρόμοια προβλήματα;
Τώρα, που η εβδομάδα της τελικής ευθείας έρχεται, είναι καιρός.
Η συζήτηση άρχισε το πρωί της Παρασκευής με τη συνάδελφο Ν., φιλόλογο. Δεν ήξερα οτι παρακολουθούσε το Σεμινάριο Επιμόρφωσης σ' αυτή τη φάση. Το έμαθα τυχαία, όταν της είπα σε ανύποπτο χρόνο οτι "ξέρεις, έχω και το Σεμινάριο το απόγευμα". Η γκρίνια: "Δεν προλαβαίνω να διαβάσω, δεν προλαβαίνω να κάνω εξάσκηση σ' αυτά που κάνουμε, έχω και τις δουλειές του σπιτιού..." Υπαρκτό και αμείλικτο πρόβλημα. Ουσιαστικά: "Δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα παραπάνω, εκτός από ό,τι "μαθαίνω" στο Σεμινάριο". Και μετά βγήκαν τα μεγάλα μαχαίρια: "Οι επιμορφωτές είναι καλοί, αλλά μάλλον χάνω τον χρόνο μου. Δεν ξέρω αν αυτά που μαθαίνουμε μου είναι χρήσιμα σαν καθηγήτρια. Δεν νομίζω... Εσύ, σαν καθηγητής, πού τα εφαρμόζεις;"- προκλητική και εύλογη ερώτηση. Ακόμη: "Επισκεπτόμαστε ιστοσελίδες, ε, και; Το έκανα και μόνη μου πολύ πριν". Επιστράτευσα όλη τη δυνατότητα πειθούς που μπορεί να έχω, χρησιμοποίησα όλα τα "δικηγορίστικα" κόλπα, σχήματα λόγου, ρητορικές ερωτήσεις κλπ. να τη μεταπείσω, μάλλον τσάμπα. Της είπα οτι μπορεί να φτιάξει ένα μπλογκ τουλάχιστον, για να λέει τις απόψεις της, να αναρτά στοιχεία από το μάθημά της, να παραπέμπει σε βιβλιογραφία, να... , να ... Πάντα ο αντίλογος: "Ποιός θα τα διαβάσει; Οι μαθητές; Και αυτοί, προλαβαίνουν με τόσα που είναι φορτωμένοι;" Φαύλος κύκλος; Μάλλον δεν την μετάπεισα. Δεν ξέρω τι προσδοκίες καλλιεργούσε από το Σεμινάριο, τι περίμενε να έχει σαν αποτέλεσμα στο τέλος εκτός από μια ξερή Πιστοποίηση. Μου είπε μάλιστα, "Εγώ δεν έχω φιλοδοξίες για να γίνω, ούτε Διευθύντρια, ούτε Στέλεχος της Εκπαίδευσης"-το εκτίμησα δεόντως, ήταν- το ξέρω- ειλικρινής. Ακόμα περισσότερο: "Μη βλέπεις από τον εαυτό σου, εσύ έχεις εκ των πραγμάτων θετική στάση". Συζήτηση πάνω από μισή ώρα. Αδιέξοδο.
Κάθισα μετά και σκέφτόμουν: "Μήπως έχει δικιο τελικά;" Γιατί μετά από σχεδόν 90 ώρες Σεμινάριο οι στάσεις δεν άλλαξαν; Μήπως δεν είναι αλήθεια οτι για να οργανώσεις μια διδασκαλία με τη χρήση των ΤΠΕ απαιτεί προϋποθέσεις που δεν υπάρχουν στο Ελληνικό Εκπαιδευτικό σύστημα; Πού είναι η εποικοδομητική προσέγγιση στα ΑΠΣ, στα σχολικά βιβλία; Τι κάνουν τα παιδιά στα σχολεία, ιδιαίτερα στη Β/θμια Εκπαίδευση, κι ακόμα χειρότερα στο Λύκειο; Το ΔΕΠΠΣ ουσιαστικά εγκαταλείφθηκε στην πράξη στα Γυμνάσια, είναι ανύπαρκτο, ακόμα και σαν όρος, στο Λύκειο. Ακόμα: Βλέπετε τι γίνεται με τη συζήτηση για τη χρήση των Εργαστηρίων Πληροφορικής. Σαν φυσικός, βλέπω τι γίνεται με τα εργαστήρια Φυσικών Επιστημών: Ούτε κάν ο εργαστηριακός οδηγός δεν μοιράστηκε, αφού- έχει δίκιο το Υπουργείο- πειράματα δεν γίνονται, θα έπρεπε, αλλά, έλα, ξέρουμε τώρα... Ποιος είναι τρελός να βάλει σε ένα εργαστήριο 25 παιδιά και να στήσει και να ξεστήσει περίπου 6-8 πειραματικές διατάξεις ή να ελέγξει-μόνος του- 8 με 12 υπολογιστές για 1-2 ώρες μάθημα. Πού είναι τα σενάρια ή έστω τα σχέδια μαθήματος με τα φύλλα εργασίας; Να τα γράψω μόνος μου; Γιατί; Μέσα στο πλαίσιο της γενικής αδιαφορίας θα με περάσουν και για κορόιδο, να μην πω χειρότερη λέξη. Πού είναι οι θα-έπρεπε-να είναι-προσανατολισμένοι-προς τις ΤΠΕ-στην-Εκπαίδευση Σχολικοί Σύμβουλοι, που επίσης θα έπρεπε να είναι επιμορφωμένοι-τουλάχιστον. Και να 'χεις μια ύλη να σε κυνηγά. Μα, τι άγχος είναι αυτό; Ή μήπως τα παραλέω; Με τις επικείμενες ή υπαρκτές καταλήψεις δεν θα πάρουμε ανάσα μετά. Και βέβαια, το άγχος το καταπολεμάς με δύο ψυχολογικούς μηχανισμούς: Τη φυγή ή την ακινησία. Ποιο να προτιμήσεις; Και τα δύο έχουν το ίδιο αποτέλεσμα στα παιδιά: Την υποβάθμιση του επιπέδου των σπουδών τους. Που τα οδηγεί κατευθείαν στα -πάντα φωτεινά, μέχρι αργά-παράθυρα των φροντιστηρίων. Και μετά, να μιλήσω για ΤΠΕ στην Εκπαίδευση. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; Και- αμείλικτη- η οικονομική κρίση προ των πυλών, να σου ξύνει βαθιά το κόκκαλο, καταρρακώνοντας επώδυνα την όποια κοινωνική σου καταξίωση μέσα από την οικονομική σου εξουθένωση...
Υ.Γ. Καθώς έγραφα την ανάρτηση, κοίταξα ένα feed: http://thranio.wordpress.com/2008/10/03/%cf%88%ce%ae%cf%86%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%bc%ce%b1%cf%81%cf%84%cf%85%cf%81%ce%af%ce%b1/ .Μήπως και άλλοι, εκτός Ιωαννίνων, διερωτώνται και ασχολούνται με παρόμοια προβλήματα;
Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008
Καλημέρα σε όλους
Για ρίξτε μια ματιά σε αυτό που έχω φτιάξει (Σχεδιάγραμμα και Οδηγίες για το πώς φτιάχνουμε μια Δραστηριότητα ή Σχέδιο Μαθήματος με τις ΤΠΕ (για τις εξετάσεις). Πρόκειται για ένα σχεδιάγραμμα-οδηγό για το πώς κατά τη γνώμη μου (και σύμφωνα με αυτά που κατά καιρούς έχουν ειπωθεί) μπορούμε να φτιάξουμε (με ποια βήματα και ποια σειρά) ένα σχέδιο μαθήματος (ή μια δραστηριότητα) με τις ΤΠΕ. Έχω γράψει και ένα παράδειγμα.
Για ρίξτε μια ματιά σε αυτό που έχω φτιάξει (Σχεδιάγραμμα και Οδηγίες για το πώς φτιάχνουμε μια Δραστηριότητα ή Σχέδιο Μαθήματος με τις ΤΠΕ (για τις εξετάσεις). Πρόκειται για ένα σχεδιάγραμμα-οδηγό για το πώς κατά τη γνώμη μου (και σύμφωνα με αυτά που κατά καιρούς έχουν ειπωθεί) μπορούμε να φτιάξουμε (με ποια βήματα και ποια σειρά) ένα σχέδιο μαθήματος (ή μια δραστηριότητα) με τις ΤΠΕ. Έχω γράψει και ένα παράδειγμα.
Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008
Κίνδυνοι από το διαδίκτυο
«Η χειρότερη μητέρα της Αμερικής»
Η ΙΣΤΟΡΙΑ έχει συγκλονίσει το σύμπαν: μια από τις πιο φρικιαστικές απάτες που έχουν γίνει στο Διαδίκτυο με θύμα ένα νεαρό- και πλέον νεκρό13χρονο κορίτσι. Η κοινή γνώμη παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τη δίκη που άρχισε στην Αμερική. Το γεγονός παλαιότερο: ξεχάστηκε και επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο έπειτα από τις έρευνες του FΒΙ.
Δύο παιδιά στην εφηβεία τους γνωρίζονται μέσα από μια δημοφιλή ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, ένα site με εκατομμύρια μέλη ανά την υφήλιο.
Ο Τζος Έβανς, 16 ετών, μόλις μετακομίζει στη γειτονιά της 13χρονης Μέγκαν, αρχίζει να επικοινωνεί διαδικτυακά μαζί της. Της γράφει πως δεν πάει σχολείο: εκπαιδεύεται στο σπίτι με ιδιαίτερα μαθήματα. Δεν έχει τηλέφωνο: δεν το είχαν εγκαταστήσει ακόμα.
Σιγά σιγά, οι «συνομιλίες» γίνονται όλο και πιο εξομολογητικές. Ένα «εξ αποστάσεως ειδύλλιο» δεν αργεί να ανθήσει. (Φυσικά, δεν έχουν συναντήσει ποτέ ο ένας τον άλλον.)
Η Μέγκαν χαρούμενη, ετοιμάζει το πάρτι γενεθλίων της. Τότε, εντελώς ξαφνικά, ο 16χρονος αλλάζει. Γίνεται επιθετικός, σαρκαστικός, τη βρίζει, την κατηγορεί ότι είναι διπρόσωπη.
Η Μέγκαν τα χάνει, αποσυντονίζεται, παγώνει.
Και δεν ξέρει ακόμα ότι τα χειρότερα έρχονται.
Γιατί ο Τζος είχε αποθηκεύσει όλες τις συνομιλίες με το κοριτσάκι. Και μια ωραία πρωία δημοσιοποιεί την ιστοσελίδα που περιείχε τις εξομολογήσεις της, τα μυστικά της, τη ζωή της ολόκληρη. Έτσι φόρα παρτίδα, κάνει την ψυχή της βορά στα κοφτερά δόντια γνωστών και αγνώστων.
Η Μέγκαν δεν αντέχει τον χλευασμό, τον διασυρμό από γνωστούς, γείτονες, συμμαθητές, φίλους. Κι όταν ο Τζος της έστειλε το τελευταίο μήνυμα «Νομίζω ότι ο κό σμος θα είναι πολύ καλύτερος χωρίς εσένα», το 13χρονο κοριτσάκι κρεμιέται στην ντουλάπα του παιδικού του δωματίου. Έτσι ξεψύχησε, έτσι τη βρήκε η μάνα της...
Μετά τον θάνατό της, βγήκαν όλα στη φόρα. Ο ηθικός αυτουργός του εγκλήματος, ο 16χρονος Τζος, ούτε Τζος λεγόταν ούτε 16χρονος ήταν.
Όλο αυτό το ειδύλλιο, όλη αυτή η φρικαλέα εικονική πραγματικότητα που οδήγησε στην αυτοκτονία, ήταν το δημιούργημα μιας γειτόνισσας της μικρής Μέγκαν. Όνομα: Λόρι Ντρου.
Αυτή παρίστανε τον (ανύπαρκτο) Τζος! Αυτή οδήγησε ψυχρά, συνειδητά, οργανωμένα τη μικρή σε θάνατο. Πρώτα κερδίζοντας την εμπιστοσύνη της, ύστερα διαπομπεύοντάς την, σπρώχνοντάς της στον πάτο: μέχρι να φτάσει στην αυτοκτονία, που ήταν και το τελικό ζητούμενο της Λόρι Ντρου.
Γιατί το έκανε αυτό; Ποιο το κίνητρο; Η Λόρι είχε μια κόρη τη Σάρα. Σάρα και Μέγκαν ήταν χρόνια κολλητές φίλες. Σε κάποια φάση, η φιλία τους διακόπηκε. Τότε η μητέρα- Λόρι μεταμορφώθηκε σε έφηβο- Τζος. Για να εκδικηθεί τη νεαρή γειτονοπούλα, πρώην φίλη της κόρης της.
Αργότερα, στην Αστυνομία η Λόρι Ντρου μόνο μετανιωμένη δεν εμφανίστηκε. Ο συνήγορός υποστήριξε ότι η μικρή ήταν ένα προβληματικό παιδί που έπασχε από κατάθλιψη. Κι ότι το μόνο που επεδίωκε η πελάτισσά του ήταν να μάθει τους λόγους που «ξέκοψε» τη φιλία με την κόρη της.
Όταν μαθεύτηκε πως μια γυναίκα 47 χρόνων έστησε παγίδα θανάτου σε ένα 13χρονο κοριτσάκι, ξέσπασε ο χαμός. Η οργή του κόσμου ανάγκασε την Αστυνομία της περιοχής να περιπολεί το σπίτι της γυναίκας μέρα- νύχτα γιατί οι γείτονες είχαν σκοπό να τη λιντσάρουν!
Στο μεταξύ, η κινητοποίηση της διαδικτυακής κοινότητας ήταν τεράστια με χαρακτηριστικά ψυχολογίας του όχλου. Μέσα από γνωστές σε όλους μας υπηρεσίες ο καθένας μπορούσε με δυο- τρία κλικ να βρει όλα τα προσωπικά δεδομένα της Λόρι Ντρου. Διεύθυνση, τηλέφωνα, μέχρι και φωτογραφίες του σπιτιού της.
Το καταπληκτικό είναι άλλο: ότι σύμφωνα με τη δήλωση του σερίφη της περιοχής, η Λόρι Ντρου - παρά το αξιόποινο των πράξεών της- ΔΕΝ ΥΠΕΠΕΣΕ ΣΕ ΑΔΙΚΗΜΑ. Όμως, στις 15 Μαΐου 2008, το ομοσπονδιακό δικαστήριο άσκησε δίωξη εναντίον της Λόρι Ντρου με τις κατηγορίες της συνωμοσίας και της άσκησης συναισθηματικής βίας. Οι διώξεις αυτές μπορούν να επισύρουν ποινή φυλάκισης μέχρι και 25 χρόνια.
Η Λόρι Ντρου είναι σήμερα γνωστή ως η «χειρότερη μητέρα στις ΗΠΑ».
Όσο για το ηθικόν δίδαγμα; Βγαίνει από μόνο του:
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να ξέρουμε τι κάνουν τα παιδιά μας όταν ανοίγουν τον υπολογιστή τους.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να τους μάθουμε πως ο «άλλος χρήστης» στο όποιο τσατ μπορεί να ΔΗΛΩΝΕΙ συνομήλικός τους και να είναι έως και ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗΣ. ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να τους μαθαίνουμε να μη μοιράζονται ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ τα προσωπικά τους δεδομένα.
Να μη λένε ποιοι είναι, τι κάνουν, πού μένουν.
Να μην εμπιστεύονται ένα «πληκτρολόγιο» από το πουθενά.
Και να καταλάβουν πως αυτό το μέσον μπορεί να είναι χρηστικό, ψυχαγωγικό, ενημερωτικό, «επικοινωνιακό»... αλλά πάντα υπάρχει και η αθέατη πλευρά της σελήνης: αυτήν που εμείς ως γονείς ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να διδάξουμε στα παιδιά μας. Για να υπάρχουν λιγότερες «Μέγκαν» στο μέλλον...
Αν προφταίνουμε ακόμα... Αν αυτό είναι ακόμα εφικτό...
ΥΓ: Αφιερωμένο σε όλους τους γονείς που δηλώνουν χαλαρά «α, εγώ δεν έχω ιδέα από κομπιούτερ. Σ΄ αυτά το παιδί μου πραγματικά σκίζει».
Η ΙΣΤΟΡΙΑ έχει συγκλονίσει το σύμπαν: μια από τις πιο φρικιαστικές απάτες που έχουν γίνει στο Διαδίκτυο με θύμα ένα νεαρό- και πλέον νεκρό13χρονο κορίτσι. Η κοινή γνώμη παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τη δίκη που άρχισε στην Αμερική. Το γεγονός παλαιότερο: ξεχάστηκε και επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο έπειτα από τις έρευνες του FΒΙ.
Δύο παιδιά στην εφηβεία τους γνωρίζονται μέσα από μια δημοφιλή ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, ένα site με εκατομμύρια μέλη ανά την υφήλιο.
Ο Τζος Έβανς, 16 ετών, μόλις μετακομίζει στη γειτονιά της 13χρονης Μέγκαν, αρχίζει να επικοινωνεί διαδικτυακά μαζί της. Της γράφει πως δεν πάει σχολείο: εκπαιδεύεται στο σπίτι με ιδιαίτερα μαθήματα. Δεν έχει τηλέφωνο: δεν το είχαν εγκαταστήσει ακόμα.
Σιγά σιγά, οι «συνομιλίες» γίνονται όλο και πιο εξομολογητικές. Ένα «εξ αποστάσεως ειδύλλιο» δεν αργεί να ανθήσει. (Φυσικά, δεν έχουν συναντήσει ποτέ ο ένας τον άλλον.)
Η Μέγκαν χαρούμενη, ετοιμάζει το πάρτι γενεθλίων της. Τότε, εντελώς ξαφνικά, ο 16χρονος αλλάζει. Γίνεται επιθετικός, σαρκαστικός, τη βρίζει, την κατηγορεί ότι είναι διπρόσωπη.
Η Μέγκαν τα χάνει, αποσυντονίζεται, παγώνει.
Και δεν ξέρει ακόμα ότι τα χειρότερα έρχονται.
Γιατί ο Τζος είχε αποθηκεύσει όλες τις συνομιλίες με το κοριτσάκι. Και μια ωραία πρωία δημοσιοποιεί την ιστοσελίδα που περιείχε τις εξομολογήσεις της, τα μυστικά της, τη ζωή της ολόκληρη. Έτσι φόρα παρτίδα, κάνει την ψυχή της βορά στα κοφτερά δόντια γνωστών και αγνώστων.
Η Μέγκαν δεν αντέχει τον χλευασμό, τον διασυρμό από γνωστούς, γείτονες, συμμαθητές, φίλους. Κι όταν ο Τζος της έστειλε το τελευταίο μήνυμα «Νομίζω ότι ο κό σμος θα είναι πολύ καλύτερος χωρίς εσένα», το 13χρονο κοριτσάκι κρεμιέται στην ντουλάπα του παιδικού του δωματίου. Έτσι ξεψύχησε, έτσι τη βρήκε η μάνα της...
Μετά τον θάνατό της, βγήκαν όλα στη φόρα. Ο ηθικός αυτουργός του εγκλήματος, ο 16χρονος Τζος, ούτε Τζος λεγόταν ούτε 16χρονος ήταν.
Όλο αυτό το ειδύλλιο, όλη αυτή η φρικαλέα εικονική πραγματικότητα που οδήγησε στην αυτοκτονία, ήταν το δημιούργημα μιας γειτόνισσας της μικρής Μέγκαν. Όνομα: Λόρι Ντρου.
Αυτή παρίστανε τον (ανύπαρκτο) Τζος! Αυτή οδήγησε ψυχρά, συνειδητά, οργανωμένα τη μικρή σε θάνατο. Πρώτα κερδίζοντας την εμπιστοσύνη της, ύστερα διαπομπεύοντάς την, σπρώχνοντάς της στον πάτο: μέχρι να φτάσει στην αυτοκτονία, που ήταν και το τελικό ζητούμενο της Λόρι Ντρου.
Γιατί το έκανε αυτό; Ποιο το κίνητρο; Η Λόρι είχε μια κόρη τη Σάρα. Σάρα και Μέγκαν ήταν χρόνια κολλητές φίλες. Σε κάποια φάση, η φιλία τους διακόπηκε. Τότε η μητέρα- Λόρι μεταμορφώθηκε σε έφηβο- Τζος. Για να εκδικηθεί τη νεαρή γειτονοπούλα, πρώην φίλη της κόρης της.
Αργότερα, στην Αστυνομία η Λόρι Ντρου μόνο μετανιωμένη δεν εμφανίστηκε. Ο συνήγορός υποστήριξε ότι η μικρή ήταν ένα προβληματικό παιδί που έπασχε από κατάθλιψη. Κι ότι το μόνο που επεδίωκε η πελάτισσά του ήταν να μάθει τους λόγους που «ξέκοψε» τη φιλία με την κόρη της.
Όταν μαθεύτηκε πως μια γυναίκα 47 χρόνων έστησε παγίδα θανάτου σε ένα 13χρονο κοριτσάκι, ξέσπασε ο χαμός. Η οργή του κόσμου ανάγκασε την Αστυνομία της περιοχής να περιπολεί το σπίτι της γυναίκας μέρα- νύχτα γιατί οι γείτονες είχαν σκοπό να τη λιντσάρουν!
Στο μεταξύ, η κινητοποίηση της διαδικτυακής κοινότητας ήταν τεράστια με χαρακτηριστικά ψυχολογίας του όχλου. Μέσα από γνωστές σε όλους μας υπηρεσίες ο καθένας μπορούσε με δυο- τρία κλικ να βρει όλα τα προσωπικά δεδομένα της Λόρι Ντρου. Διεύθυνση, τηλέφωνα, μέχρι και φωτογραφίες του σπιτιού της.
Το καταπληκτικό είναι άλλο: ότι σύμφωνα με τη δήλωση του σερίφη της περιοχής, η Λόρι Ντρου - παρά το αξιόποινο των πράξεών της- ΔΕΝ ΥΠΕΠΕΣΕ ΣΕ ΑΔΙΚΗΜΑ. Όμως, στις 15 Μαΐου 2008, το ομοσπονδιακό δικαστήριο άσκησε δίωξη εναντίον της Λόρι Ντρου με τις κατηγορίες της συνωμοσίας και της άσκησης συναισθηματικής βίας. Οι διώξεις αυτές μπορούν να επισύρουν ποινή φυλάκισης μέχρι και 25 χρόνια.
Η Λόρι Ντρου είναι σήμερα γνωστή ως η «χειρότερη μητέρα στις ΗΠΑ».
Όσο για το ηθικόν δίδαγμα; Βγαίνει από μόνο του:
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να ξέρουμε τι κάνουν τα παιδιά μας όταν ανοίγουν τον υπολογιστή τους.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να τους μάθουμε πως ο «άλλος χρήστης» στο όποιο τσατ μπορεί να ΔΗΛΩΝΕΙ συνομήλικός τους και να είναι έως και ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗΣ. ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να τους μαθαίνουμε να μη μοιράζονται ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ τα προσωπικά τους δεδομένα.
Να μη λένε ποιοι είναι, τι κάνουν, πού μένουν.
Να μην εμπιστεύονται ένα «πληκτρολόγιο» από το πουθενά.
Και να καταλάβουν πως αυτό το μέσον μπορεί να είναι χρηστικό, ψυχαγωγικό, ενημερωτικό, «επικοινωνιακό»... αλλά πάντα υπάρχει και η αθέατη πλευρά της σελήνης: αυτήν που εμείς ως γονείς ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να διδάξουμε στα παιδιά μας. Για να υπάρχουν λιγότερες «Μέγκαν» στο μέλλον...
Αν προφταίνουμε ακόμα... Αν αυτό είναι ακόμα εφικτό...
ΥΓ: Αφιερωμένο σε όλους τους γονείς που δηλώνουν χαλαρά «α, εγώ δεν έχω ιδέα από κομπιούτερ. Σ΄ αυτά το παιδί μου πραγματικά σκίζει».
Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008
Ήγγικεν γαρ...
Απ' ό,τι φαίνεται, πλησίαζει η "ημέρα της κρίσεως":-) Δείτε http://b-epipedo.cti.gr/portal/dmdocuments/prok_pist_v31.pdf . Προκύπτουν βέβαια κάποια ερωτήματα:
1) Γιατί μόνο μία περίοδος; Δεν υπάρχει χρόνος, λένε. Μα, είχε ανακοινωθεί οτι θα υπάρχει δυνατότητα επαναληπτικής εξέτασης. Δεν το ξέραν οτι δεν υπάρχει χρόνος από τότε; Εκτός αν δεν κατάλαβα καλά. Τι θα πει:
"Στην παρούσα περίοδο πιστοποίησης, λόγω των χρονικών περιορισμών υλοποίησης της
Πράξης, κάθε εκπαιδευτικός θα έχει τη δυνατότητα να συμμετάσχει στις δοκιμασίες
πιστοποίησης, μόνο μία φορά.
Τα προγράμματα πιστοποίησης προβλέπεται να υλοποιηθούν αυστηρά εντός του Νοεμβρίου
2008, κυρίως σε δυο-τρία Σαββατοκύριακα, ξεκινώντας από το δεύτερο Σαββατοκύριακο
του Νοεμβρίου (8-9/11/2008). Λόγω των χρονικών περιορισμών ολοκλήρωσης της Πράξης, δεν θα υπάρξει δυνατότητα χρονικής παράτασης.";
2) Θα αναρτηθούν δείγματα ερωτήσεων; Ή ακόμα καλύτερα: Θα δοθούν οι ερωτήσεις, όπως έγινε με μας; Δεν θα είναι κρίμα κι άδικο οι συνάδελφοι να πάνε ως "πρόβατα επί σφαγήν"; Εκτός κι αν βάλουν "τι κάνει νιάου-νιάου".
3) Πολλοί ρωτάνε τι θα είναι το μη αυτοματοποιημένο μέρος. Θα είναι πανομοιότυπο με το δικό μας; Σχέδιο μαθήματος λένε. Και βέβαια τώρα ξέρουμε καλά τη διαφορά από το σενάριο. Αυτοί ζητάνε σχέδιο, ενώ στο ΑΠ και στο Επιμορφωτικό υλικό υπάρχουν σενάρια.
Εγώ λέω να τους "προπονήσω" με τις δικές μας ερωτήσεις. Εσείς τι λέτε;
1) Γιατί μόνο μία περίοδος; Δεν υπάρχει χρόνος, λένε. Μα, είχε ανακοινωθεί οτι θα υπάρχει δυνατότητα επαναληπτικής εξέτασης. Δεν το ξέραν οτι δεν υπάρχει χρόνος από τότε; Εκτός αν δεν κατάλαβα καλά. Τι θα πει:
"Στην παρούσα περίοδο πιστοποίησης, λόγω των χρονικών περιορισμών υλοποίησης της
Πράξης, κάθε εκπαιδευτικός θα έχει τη δυνατότητα να συμμετάσχει στις δοκιμασίες
πιστοποίησης, μόνο μία φορά.
Τα προγράμματα πιστοποίησης προβλέπεται να υλοποιηθούν αυστηρά εντός του Νοεμβρίου
2008, κυρίως σε δυο-τρία Σαββατοκύριακα, ξεκινώντας από το δεύτερο Σαββατοκύριακο
του Νοεμβρίου (8-9/11/2008). Λόγω των χρονικών περιορισμών ολοκλήρωσης της Πράξης, δεν θα υπάρξει δυνατότητα χρονικής παράτασης.";
2) Θα αναρτηθούν δείγματα ερωτήσεων; Ή ακόμα καλύτερα: Θα δοθούν οι ερωτήσεις, όπως έγινε με μας; Δεν θα είναι κρίμα κι άδικο οι συνάδελφοι να πάνε ως "πρόβατα επί σφαγήν"; Εκτός κι αν βάλουν "τι κάνει νιάου-νιάου".
3) Πολλοί ρωτάνε τι θα είναι το μη αυτοματοποιημένο μέρος. Θα είναι πανομοιότυπο με το δικό μας; Σχέδιο μαθήματος λένε. Και βέβαια τώρα ξέρουμε καλά τη διαφορά από το σενάριο. Αυτοί ζητάνε σχέδιο, ενώ στο ΑΠ και στο Επιμορφωτικό υλικό υπάρχουν σενάρια.
Εγώ λέω να τους "προπονήσω" με τις δικές μας ερωτήσεις. Εσείς τι λέτε;
Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008
Οι ΤΠΕ στην πολιτιστική κληρονομιά
Περιγραφή:Διεθνές Συμπόσιο Οι ΤΠΕ στην Πολιτιστική Κληρονομιά16-18 Οκτωβρίου 2008, Ιωάννινα. Σκοπός του Συμποσίου: Η παρούσα κατάσταση σχετικά με την αξιοποίηση των ΤΠΕ στην πολιτιστική κληρονομιά μέσα από υψηλού επιπέδου θεωρητικές και τεχνολογικές προσεγγίσεις και εφαρμογές.Το Συμπόσιο διοργανώνεται στο πλαίσιο του INTERREG IIIB ARCHIMED (project ESCUTIS) Συνδιοργανωτές:
Εργαστήριο Εφαρμογών Εικονικής Πραγματικότητας στην Εκπαίδευση (EARTHLAB), ΠΤΔΕ-Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Οργανισμός Ευρωμεσογειακής πολιτιστικής κληρονομιάς, Lecce-Ιταλία
Πανεπιστήμιο Κύπρου
Εργαστήριο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικού Λογισμικού (ESDLab), Πανεπιστήμιο Πατρών.
Εργαστήριο Εφαρμογών Εικονικής Πραγματικότητας στην Εκπαίδευση (EARTHLAB), ΠΤΔΕ-Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Οργανισμός Ευρωμεσογειακής πολιτιστικής κληρονομιάς, Lecce-Ιταλία
Πανεπιστήμιο Κύπρου
Εργαστήριο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικού Λογισμικού (ESDLab), Πανεπιστήμιο Πατρών.
Περισσότερες πληροφορίες και το πρόγραμμα του Συμποσίου στην ιστοσελίδα: http://earthlab.uoi.gr/escutis/symposium08/
Πηγή: Eduportal
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
