tag:blogger.com,1999:blog-8312035445816181632.post8212943602716854469..comments2023-06-21T13:02:29.150+03:00Comments on ΠΑΚΕ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ Α' Περίοδος Επιμόρφωσης: O Piaget, o Vygotsky, o Bruner και το B5Ο διαχειριστής του Bloghttp://www.blogger.com/profile/12831312791658320205noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-8312035445816181632.post-9766214233244942232008-09-29T18:54:00.000+03:002008-09-29T18:54:00.000+03:00Μάλλον αυτού του είδους τη συζήτηση ήθελα (ίσως πρ...Μάλλον αυτού του είδους τη συζήτηση ήθελα (ίσως προβοκατόρικα να προκαλέσω).<BR/>"Η αλλαγή του κόσμου είναι πράξη ανατρεπτική. Κανένα εκπαιδευτικό σύστημα (οποιοδήποτε κι αν είναι αυτό) δεν επιτρέπι την εκκόλαψη ατόμων που θα το ανατρέψουν. Κανένα επίσης σύστημα δεν θα επιτρέψει να δημιουργηθεί εκπαιδευτικό σύστημα που θα παράγει εργαζόμενους-πολίτες οι οποίοι θα θελήσουν να το ανατρέψουν. Αυτά για τη σχέση εκπαίδευσης αλλαγής του κόσμου." <BR/>Αυτή η άποψη υποδήλωνει μια εργαλειακή αντίληψη για την εκπαίδευση, εντελώς στατική. Η εκπαίδευση δεν λειτουργεί έτσι γραμμικά, έχει τη δική της δυναμική, και ο δάσκαλος, ο φωτισμένος δάσκαλος, έχει άπειρες δυνατότητες να εμπνεύσει, να καθοδηγήσει, να δημιουργήσει δυνάμεις αλλαγής. Αν ήταν έτσι όπως λες τα πράγματα τίποτ' απ' όλα συνέβησαν στα παλιότερο και πρόσφατο ιστορικό γίγνεσθαι θα είχε πραγματοποιηθεί, οι διανοούμενοι, που πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξαν στις αλλαγές, μόνο αντιδραστικό ρόλο θα έπαιζαν και, όπως ξέρεις, δεν είναι έτσι. Αντίθετα μέσα στα στενά πλαίσια μιας σχολικής αίθουσας μπορεί να ανθίσουν δημιουργικές δυνάμεις και εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες ελέγχου να οδηγήσουν τα πράγματα μπροστά. Όπως σου έγραψα, η σχέση είναι διαλεκτική. Αν το εκπαιδευτικό συστημα έχει σκοπό να παράγει ρομποτάκια του όποιου συστήματος, μάλλον δεν τα καταφέρνει, τουλάχιστον στο βαθμό που αυτό θα ήθελε. Αν λοιπόν θέλουμε να είμαστε ΔΑΣΚΑΛΟΙ, πρέπει να βρούμε τις ρωγμές αυτές και να τις εκμεταλλευτούμε. <BR/>"Ο κόσμοςς πρέπει να αλλάξει και θα αλλάξει και ίσως δεν γίενι επί των ημερών μας. Αξίζει όμως να βάλουμε πλάτη για να γίνει αυτό γρηγορότερα."<BR/>Συμφωνώ. Δεν είναι απαραίτητο ή αναγκαίο, ντε και καλά, να βγούμε στους δρόμους για να πούμε οτι κάναμε κάτι. Ο καθένας στο δικό του μετερίζι.<BR/><BR/>"Στο πρακτικό καμμάτι. Λέω στους επιμορφούμενους πώς θα μπορούσαν να διδάξουν διαφορετικά αν είχαν τις προϋποθέσεις που θα έπρεπε να έχουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα (υπολογιστές στις τάξεις, προβολικά, γρήγορες συνδέσεις, μικρό αριθμό στις τάξεις,θεωριτική υποστήριξη από τον ργοδότη τους ..., τα γνωστά). Λέω στους συναδέλφους ότι είναι πρόγραμμα της Ε.Ε. και στόχο δεν έχει τίποτε περισσότερο από το να ξοδευτούν χρήματα χωρίς προγραμματισμό, χωρίς στόχο. Τους εξηγώ λοιπόν πώς έχουν τα πράγματα για να μην τρελαθούν οι άνθρωποι, ότι αυτοί μόνο δεν τα καταφέρνουν. Να καταλάβουν γιατί δεν μπορούν να εγκαταστήσουν τα λογισμικά, γιατί δεν δουλεύουν τα λογισμικά, γιατί δεν βλέπουν και δεν καταλαβαίνουν αυτά που υποτίθεται θα καταλάβαιναν οι μαθητές του με την χρήση των λογισμών. Αυτά τους λέω και κάποια περισσότερα ίσως."<BR/>Δεν είναι μόνον αυτά, Μήτσο. Δυστυχώς ή ίσως και ευτυχώς. Τα προβλήματα υπαρκτά, όμως αποτελούν ένα τεχνικό μέρος. Τι κίνητρα έχουν οι επιμορφούμενοι και έρχονται στα σεμινάρια; Τι προσδοκίες έχουν; Αν τους αναφέρω τα προβλήματα και το ότι σκοπός είναι να φαγωθούν κάποια λεφτά από το ΚΠΣ, μάλλον βλέπεις/βλέπουμε το δάσος και όχι τα δέντρα. Οι συνάδελφοι δεν είναι χαζοί, να μη ξέρουν τι ακριβώς γίνεται, όμως έρχονται και αφιερώνουν το απόγευμά τους για λογισμικά που είναι μάλλον απίθανο να κάνουν άμεση εφαρμογή στην πράξη, εφόσον τα ΑΠ καμια προβλεψη δεν έχουν σχετικά, ακόμα τουλάχιστον. Κι όταν θα γίνει αυτό, τα λογισμικά θα είναι ξεπερασμένα. Τι ακριβώς συμβαίνει στην επιμόρφωση: Διαμορφώνεται/ διαμορφώνουμε μια κουλτούρα αλλαγής, έστω και προοπτικά. Και ουσιαστικά, όπως το έχω ξαναγράψει, προσπαθούμε να διαμορφώσουμε μια "κρίσιμη μάζα". Δεν περιμένω θεαματικά αποτελέσματα, το αντίθετο μάλιστα. Αλλά, η θετική στάση σιγά-σιγά δημιουργείται, λίγο από μας, λίγο από τα ερεθίσματα που υπάρχουν γύρω τους. Θεωρώ απόλυτα προοδευτική άποψη τη βελτίωση στην ποιότητα της Εκπαίδευσης στο Δημόσιο Σχολείο. Αν η ιδιωτική εκπαίδευση έχει αγκαλιάσει προ πολλού τις ΤΠΕ για τους δικούς της λόγους, τι πρέπει να κάνουμε εμείς που μορφώνουμε τα παιδιά του απλού λαού; Σήμερα μου έφερε ένα παιδί μια γραφική παράσταση απ' αυτές που συζήταγαμε, στο Excel. Μπροστά σ' όλη την τάξη επαίνεσα την προσπάθεια. Το έκανε σπίτι, με την βοήθεια κάποιου ίσως. Οι άλλοι κοίταζαν εντυπωσιασμένοι. Τους λέω: Ξέρετε, παιδιά, το Excel; 2-3 χέρια σηκώθηκαν. Έ, για μένα αυτό είναι ελπιδοφόρο. Οι άλλοι δεν το ξέρανε, γιατί προφανώς δεν το διδαχθήκανε στο σχολείο. Πάντως η εντύπωση έμεινε, και θα δράσει θετικά, ελπίζω. Να λοιπόν που προκύπτει οτι η "κρίσιμη μάζα" αφορά όλους: Το Π.Ι., τους σχολικούς συμβούλους, τους εκπαιδευτικούς και βέβαια τα παιδιά. Αρα: Το να λέω στους επιμορφούμενους οτι υπάρχουν τεχνικές δυσκολίες για μένα είναι λάθος γιατί καλλιεργώ τεχνοφοβία, που έτσι κι αλλιώς υπάρχει. Το να λέω οτι ο σκοπός είναι να φαγωθούν μερικά λεφτά ΚΠΣ, πάλι, και μάλιστα από μένα και κάποιους που είναι στα πράγματα, ενώ αυτοί δεν παίρνουν τίποτε, είναι προπέτεια, εφόσον μάλλον το ξέρουν. Τα κίνητρά τους είναι πιο ισχυρά από όποιο ΚΠΣ, και εγώ είμαι περήφανος για τον κλάδο μου. Και, το έγραψα, και θα συνεχίσω να το γράφω οτι η παροχή υλικού κινήτρου είναι το ελάχιστο που μπορεί το όποιο ΥΠΕΠΘ να κάνει για τους λειτουργούς του, αρκεί να μην αρκείται σ' αυτό μόνο. <BR/>Δυστυχώς αυτό είναι το υπαρκτό σχολείο στην Ελλάδα, Μήτσο, μ' αυτό το καβούκι θα πορευτούμε, αυτό θα προσπαθήσουμε να σπάσουμε.Stergios Nastopouloshttps://www.blogger.com/profile/05401759121087370009noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8312035445816181632.post-48749862763672999702008-09-29T15:28:00.000+03:002008-09-29T15:28:00.000+03:00Τελικά με βάζεις μάλλον στο λούκι της συζήτησης. Α...Τελικά με βάζεις μάλλον στο λούκι της συζήτησης. Ας είναι.<BR/>Η αλλαγή του κόσμου είναι πράξη ανατρεπτική. Κανένα εκπαιδευτικό σύστημα (οποιοδήποτε κι αν είναι αυτό) δεν επιτρέπι την εκκόλαψη ατόμων που θα το ανατρέψουν. Κανένα επίσης σύστημα δεν θα επιτρέψει να δημιουργηθεί εκπαιδευτικό σύστημα που θα παράγει εργαζόμενους-πολίτες οι οποίοι θα θελήσουν να το ανατρέψουν. Αυτά για τη σχέση εκπαίδευσης αλλαγής του κόσμου.<BR/>Ο κόσμοςς πρέπει να αλλάξει και θα αλλάξει και ίσως δεν γίενι επί των ημερών μας. Αξίζει όμως να βάλουμε πλάτη για να γίνει αυτό γρηγορότερα.<BR/>Στο πρακτικό καμμάτι. Λέω στους επιμορφούμενους πώς θα μπορούσαν να διδάξουν διαφορετικά αν είχαν τις προϋποθέσεις που θα έπρεπε να έχουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα (υπολογιστές στις τάξεις, προβολικά, γρήγορες συνδέσεις, μικρό αριθμό στις τάξεις,θεωριτική υποστήριξη από τον ργοδότη τους ..., τα γνωστά). Λέω στους συναδέλφους ότι είναι πρόγραμμα της Ε.Ε. και στόχο δεν έχει τίποτε περισσότερο από το να ξοδευτούν χρήματα χωρίς προγραμματισμό, χωρίς στόχο. Τους εξηγώ λοιπόν πώς έχουν τα πράγματα για να μην τρελαθούν οι άνθρωποι, ότι αυτοί μόνο δεν τα καταφέρνουν. Να καταλάβουν γιατί δεν μπορούν να εγκαταστήσουν τα λογισμικά, γιατί δεν δουλεύουν τα λογισμικά, γιατί δεν βλέπουν και δεν καταλαβαίνουν αυτά που υποτίθεται θα καταλάβαιναν οι μαθητές του με την χρήση των λογισμών. Αυτά τους λέω και κάποια περισσότερα ίσως.Δημήτρης Φασούλαςhttps://www.blogger.com/profile/18334746233029923423noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8312035445816181632.post-32354929757013343822008-09-28T22:41:00.000+03:002008-09-28T22:41:00.000+03:00Ίσως τοPost να είναι και μια έκφραση της καθημεριν...Ίσως τοPost να είναι και μια έκφραση της καθημερινής μας "σχιζοφρένιας". Δε μου λες τι διδάσκεις σαν επιμορφωτής, και τι κάνεις στην τάξη σου; Αν δε μπορούμε να εφαρμόσουμε εμείς, οι "ευαγγελιστές" της αλλαγής των μέσων και μεθόδων, αυτά που λέμε το απόγευμα το επόμενο πρωί, τότε τι σκ... τα διδάσκουμε στους "κακόμοιρους" τους επιμορφούμενους; Ή απλά το κάνουμε για το 35/ευρω (ακαθάριστα). Οικτρό και ευτελές κίνητρο... Θα τα πάρουμε και θα τα φάμε. Και μετά;Stergios Nastopouloshttps://www.blogger.com/profile/05401759121087370009noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8312035445816181632.post-67041042271499970802008-09-28T22:30:00.000+03:002008-09-28T22:30:00.000+03:00Εμείς σαν δάσκαλοι, τι κάνουμε εν τω μεταξύ, δε μο...Εμείς σαν δάσκαλοι, τι κάνουμε εν τω μεταξύ, δε μου λες; Ή μήπως να περιμένουμε να αλλάξει ο κόσμος; Η σχέση παιδείας και αλλαγής του κόσμου είναι αμφίδρομη και διαλεκτική. Καθένας από το μετερίζι του. Αν περιμένουμε πρώτα να αλλάξει ο κόσμος, ως τότε, μάλλον, σίγουρα δηλαδή, θα βλέπουμε τα ραδίκια ανάποδα. Ή μήπως, Μήτσο, φαντάζεσαι ή φαντασιώνεσαι οτι ο κόσμος αλλάζει τόσο γρήγορα; Θυμήσου τον "Κεμάλ" του Χατζιδακι-Γκάτσου: Στο αφιερώνω: <A HREF="http://www.youtube.com/watch?v=YF9MkuQb7Lo&feature=related" REL="nofollow">http://www.youtube.com/watch?v=YF9MkuQb7Lo</A><BR/>(από τον Αλκίνοο Ιωαννίδη)Stergios Nastopouloshttps://www.blogger.com/profile/05401759121087370009noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8312035445816181632.post-26518648534877823322008-09-28T21:53:00.000+03:002008-09-28T21:53:00.000+03:00Λοιπόν. Μ' αρέσει που γράφεις συνεχώς ότι βρίσκεις...Λοιπόν. Μ' αρέσει που γράφεις συνεχώς ότι βρίσκεις ή ότι σε απασχολεί. Ας βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια σειρά γιατί θα σαλτάρουμε. Έχεις ένα τμήμα που απ΄ότι γράφεις είναι όπως όλα τα τμήματα. Μαθητές της Β΄Λυκείου οι οποίοι ζουν σε ένα πραγματικό κόσμο, μαύρο κι άραχνο σαν το σχολείο τους,σε έναν κόσμο που πρέπει να ξέρουν συγκεκριμένα πράγματα(αν θέλουν να δουλέψουν), όπως και στο σχολείο τους (αν θέλουν να περάσουν). Στον κόσμο τους για να δουλέψουν θα πρέπει να έχουν γνωριμία-μέσο για να τους βοηθήσουν, στο σχολείο το ρόλο αυτό τον παίζει το φροντιστήριο. Μια χαρά είναι τα παιδιά. Μήπως πρέπει πρώτα να αλλάξει ο κόσμος και μετά το σχολείο;<BR/>Οπότε μην πίνεις ντεπόν πιες κάμποσες μπύρες (τσίπουρα, βότκες ...) τουλάχιστον να τον φαντασιωθείς.<BR/>Όσο για τις θεωρίες ...Δημήτρης Φασούλαςhttps://www.blogger.com/profile/18334746233029923423noreply@blogger.com